Փարիզաբնակ արվեստագետ Նինա Խեմչյանի «Արձագանք» ցուցադրությունը, որը ներկայացված է Գաֆէսճեան Արվեստի Կենտրոնի «Արծիվ» սրահում սեպտեմբերի 23-ից մինչեւ նոյեմբերի 5-ը, կոնցեպտուալ արվեստի դասական օրինակ է՝ համադրված վաղ միջնադարյան քրիստոնեական մշակույթով:
Մուտք գործելով սրահ՝ դիտորդը տեղափոխվում է մեկ այլ հարթություն: Արվեստագետն ասես տիեզերքից մի հատված է պոկել, որն էլ այժմ ներկայացնում է հանրությանը: Սրահի երեք պատերը ներկված են կապույտով, պատի վրա, մարդու միջին հասակի չափով, սկսվում է Մաշտոցի շարականների ոսկետառ շարադրանքը: Սրահի կենտրոնում կախված են կապույտ ներկված տասնմեկ կավե գնդեր, որոնց վրա կրկին շարականներն են ոսկեղենիկ հայերենով (այստեղ ոսկեղենիկը գործածում ենք ուղղակի իմաստով, քանի որ տառերը կերտելիս Խեմչյանն օգտագործել է մաքուր ոսկի՝ աշխատելով ոսկեպատման տեխնիկայով): Պատերը ներկված են մուգ կապույտ, մինչ գնդերը կապույտի ավելի բաց երանգների են: Արվեստագետի լուծումները հետաքրքրական են եւ հաջողված: Մի դեպքում մենք շարականները տեսնում ենք բացված՝ ամբողջ սրահով մեկ, մյուս դեպքում՝ խտացված, կոկիկ կերպով շարած գնդերին: Պատկերը երկչափից «ծալվում» եւ դառնում է եռաչափ: Ցուցադրությունն անմասն չէ նաեւ «ֆիզիկայի օրենքներից», պատից կախված գնդերը, թեեւ տարբեր բարձրությունների, հիշեցնում են Նյուտոնի ճոճանակը: Ճոճանակին ամրացված գնդերը ցուցադրում են էներգիայի փոխակերպումը՝ կինետիկից պոտենցիալի եւ հակառակը, ինչն իր հերթին արձագանքի եւս մեկ օրինակ է:
Ցուցադրությունն ուղեկցվում է երգչուհի Հասմիկ Բաղդասարյան-Դոլուխանյանի գեղեցիկ ձայնով, որն ավելի է ամբողջացնում «Արձագանքի» գաղափարը: Այն ասես գալիս է դարերի խորքից, ձուլվում տարածության եւ ժամանակի հետ եւ մեզ հասնում այս ցուցադրության օրինակով: Ուստի մենք հաղորդակցվում ենք ոչ միայն ձայնին, այլ այն ամենին, ինչ իր մեջ կրում է ժամանակների արձագանքը: Մեր մարմինն էլ, իր հերթին արձագանք է հոգու, որտեղ հոգին դուրս գալով երկչափ՝ անծայրածիր տարածությունից՝ իրեն գտնում է մարմնում:
Ավելացնենք, որ ցուցադրության շրջանակներում նախաձեռնվել է «Հոգի, Ձայն, Պատկեր» կրթական նախագիծը, որի ընթացքում ծրագրի մասնակիցները փորձում են նկարչության միջոցով արտահայտել հոգեւոր երաժշտությունից ստացած իրենց տպավորություններն ու զգացմունքները:
ՀՐԱՉՅԱ ԳԱԼՍՏՅԱՆ