Շառլ Ազնավուրի անվան հրապարակում բացվել է «Հայպետկինոյի» հիմնադիր Դանիել Դզնունու աստղը։
Նախաձեռնությունը «Ոսկե ծիրան» երևանյան միջազգային կինոփառատոնի կազմակերպիչներինն է։
Այս տարի լրանում է Հայ կինոյի 100 ամյակը, և խորհրդանշաբար հենց հոբելյանական տարում էլ բացվեց Հայ կինոյի հիմնադրման ակունքներում կանգնած Դանիել Դզնունու աստղը։

Պատմությանը հայտնի է, որ Դանիել Դզնունուն ուղարկում են լուժողկոմ Ասքանազ Մռավյանի մոտ, որպեսզի նա 100 ռուբլի դուրս գրի, ու Խորհրդային Հայաստանում կինո հիմնադրվի։ Սակայն Մռավյանն առարկում է՝ 30 հազար որբեր ունենք, առայժմ նրանց մասին պետք է մտածենք» Եվ դուրս է գրում ընդամենը 60 ռուբլի։ Այդ 60 ռուբլին դառնում է «Հայկինոյի» հիմնադրամը։
1923 թվականի ապրիլի 20-ին ՀԽՍՀ Ժողկոմխորհը որոշում է ընդունում Լուսժողկոմատի համակարգում հատուկ կինոկազմակերպություն ստեղծելու մասին, որը և անվանում է «Պետկինո»։
Դանիել Դզնունին Վրաստանից Հայաստան է հրավիրում Համո Բեկնազարյանին ու միասին հիմնում Հայ կինոն։
Շուտով գալիս են սուտ մատնության դժնդակ տարիները, ստալինյան բռնարարքների զոհ է դառնում նաև Դզնունին։
Իր նախաձեռնած «Նամուս» ֆիլմի համար նա բռնադատվել է 1938–1943 թթ.՝ ազգայնական տարրեր ունենալու համար։ 5 տարի գտնվել է բանտերում և համակենտրոնացման ճամբարներում։ Արդարացվել է 1954 թվականին։
Ահա թե ինչ է գրված «Советское искусство», 1937, № 31 (377), հուլիսի 5-ի համարում.
«Ստուդիայում տիրում է խառնաշփոթ, սխալ կառավարում, ավերածություններ։ Ինքնաքննադատությունը սեղմվում է, աշխատակիցների կարծիքը անտեսվում և այդ ամենը հանգեցնում է մեծ ծախսերի: «Արմենկինոյի» գրեթե բոլոր աշխատակիցները կտրուկ դեմ են արտահայտվել ժողովրդի թշնամի Բակունցի «Ալագյազ» սցենարին։ Կադրերի բաժինը թույլ չի տվել արտադրության, բայց Դզնունին ինքնակամ պայմանագիր է կնքել և, հակառակ հանրության ցուցումներին, սցենարը իջեցրել է արտադրության։
«Արմենկինոն» լավ կերակրատաշտ է դարձել Բակունցի, Թոթովենցի, Ալազանի, Սիմոնյանի և ժողովրդի մյուս՝ այժմ արդեն մերկացված թշնամիների համար։ «Արմենկինոն» բաց գրպան է եղել նրանց համար։ Բակունցը 1936 թվականին ստացել է 1,4 հզ. ռուբլի։ Սա դեռ քիչ է, կինոստուդիայի հաշվին նրա համար հյուրանոցի սենյակ է վարձակալվել, որտեղ հանդիպել են ժողովրդի թշնամիները։ Դզնունու կոռուպցիոն գործունեությունը «Արմենկինոն» հասցրել է լիակատար փլուզման։
Պրոլետարական հեղափոխության Մեծ հաղթանակի քսանամյակին այստեղ ոչ մի ֆիլմ չի թողարկվի։ «Զանգեզուր»* (ռեժիսոր՝ Բեկ-Նազարով), «Լեռնային երթ» (ռեժ. Կևորկով) և «Սևանի ձկնորսները» (ռեժ. Մարինոսյան) ֆիլմերը, որոնք պետք է թողարկվեին այս տարի, դեռ չեն սկսվել, սցենարները չեն հաստատվել, սակայն այս սցենարների վրա արդեն ծախսվել է 300 հազար ռուբլի»։
Սակայն վերը նշված ֆիլմերն իրականում արտադրության մեջ էին և մեկ տարի հետո էկրան բարձրացան։
Բայց Դզնունուն, միևնույն է, դատապարտեցին ազատազրկման։