ՔԱՐՈԼԻՆ ԲԱՂՈՒՄՅԱՆ
Գրում եմ Ձեզ կրկին: 2011 թվի հուլիսին Ձեզ էի ուղարկել մի բաց նամակ, որը Դուք հինգ օր անց ուղարկեցիք քրեական հետաքննության: Շնորհակալ եմ, որ Դուք անմիջապես, շատ արագ արձագանքեցիք իմ նամակին:
Երկու տարի է անցել այդ օրվանից, եւ ես շատ բան եմ իմացել Հայաստանում գործող դատական համակարգի մասին, որտեղ որոշումները հիմնված են ոչ թե տրամաբանության, փաստերի եւ ապացույցների, այլ այն անձի վրա, ով ամենաշատն է վճարում ուղղակիորեն Վճռաբեկ դատարանի գլխավոր դատավորներին: Այդ պատճառով էլ իմ բոլոր փաստաթղթերը հանձնելուց եւ անցած չորս տարիների ընթացքում դատարան ներկայանալուց հետո ես կորցրել եմ յուրաքանչյուր դատ, դրանք փաստերի հիման վրա չեն անցկացվել, այլ այն 150 հազար դոլարի վրա, որ Վճռաբեկ դատարանի դատավորները ստացել են Նունուֆար Հովհաննիսյանից, զարմուհին դատավոր Գայանե Կարախանյանի, ով, ի դեպ, փակեց Ձեր կողմից քրեական հետաքննության ուղարկված վերոնշյալ գործը:
Հայաստանում ես ապրում եմ կիսավարտ մի շենքում: Ներկայումս իմ ներդրումներից գրեթե ամեն ինչ կորցնելու եզրին եմ, քանի որ, ինչպես նշեցի, դատական համակարգը առձեռն փողի վրա է հիմնված եւ ոչ թե փաստերի ու ապացույցների:
Ես ուղղակի աղաչում եմ Ձեզ, պրն նախագահ: Ոչ մի սխալ բան չեմ կատարել: Պարզապես սիրտս ու հոգիս ներդրել եմ Հայաստանին եւ Հայաստանի համար:
Մի՞թե սփյուռքի նախարարության հայրենիք վերադառնալու կոչը դրա համար է, որ օրը ցերեկով մարդկանց ոգեզրկեն, անհույս ու անզոր վիճակում թողնեն: Բարի եղեք ընթերցել «Հետքի» բացահայտումները հետեւյալ կայքէջում. «http://hetq.am/arm/articles/17088/diaspora-odyssey-come-home-so-we-can-cheat-you html»:
Ես նաեւ դիմել եմ Եվրոդատարան (2013 թվի հունվարի 3-ին), քանի որ չեմ հավատում, որ կաշառք տալով կարելի է հարցեր լուծել, մանավանդ որ ոչ մի սխալ բան չեմ կատարել: Նույնիսկ խոսել եմ Երեւանի իրավաբանական ֆակուլտետի դեկանի եւ արեւելագիտության ֆակուլտետի դեկան Գուրգեն Մելիքյանի հետ, որին Դուք շատ լավ եք ճանաչում: Նա ինձ ասաց, որ ես նույն ճանապարհն եմ անցնում, ինչ Քարոլին Նաջարյանը: Ինչպե՞ս լուծում տալ թնջուկինՙ հարցրեցի, խորհուրդ տվեց մի անգամ եւս գրել Ձեզ:
Այժմ գրում եմՙ Ձեզ աղաչելով, որ իմ դեմ եղած գործերի վճիռները վերանայեքՙ պարզելու համար, որ դրանք անօրինական են, անտրամաբանական եւ կաշառակերության հետեւանք:
Ես Հայաստանում ներդրել եմ 539 հազար դոլար եւ փոխարենը ձեռք բերել ընդամենը անավարտ մի շենք: Բայց որովհետեւ իմ փողերը Նունուֆար Հովհաննիսյանի ձեռքերում են, նա դրանց մի մասը բաժանելով կարողանում է իմ դեմ դատավճիռներ կայացնել տալ:
Խնդրում եմ դուրս բերեք ինձ այս անախորժ խառնավիճակից եւ քննության առեք այն փաստը, որ այս դատավորները վերահսկելի չեն, թվում է, թե նրանք ավելի շատ իշխանություն ունեն, քան որեւէ այլ պետական գերատեսչություն:
Ես վերջապես ցանկանում եմ անել այն, ինչի համար եկել եմ Հայաստան, որն էՙ ապրել իմ ժողովրդի հետ, ստեղծել աշխատատեղեր, եւ ամենակարեւորըՙ այնպես անել, որ դուստրս հայ մնա, քանի որ շատ լավ գիտեք, որ սպիտակ ցեղասպանությունը դեռեւս շարունակվում է:
Հարգանքովՙ