Ըստ Հայաստանում GALLUP International-ի ներկայացուցիչ MPG-ի կողմից կատարած սոցհարցման, Փաշինյանի կառավարման արդյունքում նրա հակավարկանիշը կազմում է 75%, իսկ վարկանիշը 8%:
Այս 8%-ը բացարձակ հատակն է, այն քաղաքական առումով այլևս չի իջնելու: Այն կզրոյանա միայն, երբ Փաշինյանն այլևս իշխանություն չունենա: Նույնիսկ իշխանություն ունենալով՝ այս թիվը խոսում է նրա մասին, որ իշխանական ռեսուրսն այլևս չի աշխատում:
Հասարակության նվազագույնը 75% սպասում է քաղաքական առաջարկի: Սա նշանակում է, որ ոչ իշխանության ոչ էլ ընդդիմության առաջարկները, եթե դա կարելի է քաղաքական առաջարկ համարել, այլևս ընդունելի չեն:
Քանի որ ամեն բան եզրագծին է, նշեմ մի քանի մտքեր: Ընդդիմադիր քաղաքական կուսակցությունները, խմբերը, լիդերները պետք է հասկանան մեկ պարզագույն քաղաքական դիլեմա, եթե ուզում են շարունակել առհասարակ մնալ հայկական քաղաքականության մեջ, եթե առհասարակ դա էլ գոյություն ունենա:
Թե քաղաքական, թե տեսլականային, թե բովանդակային, թե օրակարգային առումով նրանք պետք է ներկայացնեն այսօրվա իշխանության օրակարգին, խոսույթին, մտքին, պրոպագանդային արմատապես հակասող և այն բացառող քաղաքական խոսույթ, միտք, գաղափար և սկզբունք:
Որքան էլ քաղաքական ռեալությունը բարդ և ռիսկային լինի, այնուամենայնիվ, ընդդիմությունը չէ, որ կրում է ամբողջական պատասխանատվություն այդ քաղաքական ռեալության համար, սակայն զինանոցում, որպես մեկ զենք պահել և իշխանությանը անդադար մեղսագրումներ անելը մեծ առումով սահմանափակում և այսօր արդեն սննկացնում է հենց ընդդիմություն ինստիտուտի քաղաքական արժեքն ու ընկալումը:
Եթե իշխանությունը աչքի է ընկնում թակարդն ընկած կենդանու անկայուն քաղաքական շարժումներով և այդ թակարդից դուրս պրծնելու ջանքերով, ապա ընդդիմությունը աչքի է ընկնում այդ նույն թակարդում հայտնվածի և այդ թակարդը լուռ, հուսահատ և վախվորած ուսումնասիրողի վարքով:
Սա բացարձակապես մեղադրանք չէ, որովհետև բազմիցս եմ նշել, որ այսօրվա ընդդիմությունը իր բնույթով հեղափոխական չլինելով, իր բնույթով չափից շատ «տեխնոկրատ», բյուրոկրատ և համակարգային լինելով՝ փորձում է արտահամակարգային լինել և ստացվում է այն ինչ ստացվում է: Ադյունքում ունենք իշխանություն, որն անտիհամակարգային է, և ընդդիմություն, որն իր բնույթով չափից շատ բյուրոկրատ է:
Իշխանության մասին ասելու բան թերևս էլ չկա, նրանք Հայաստանի երրորդ Հանրապետության գերեզմանափորներն են: Արդյո՞ք ընդդիմությունը թույլ կտա, որ դա տեղի ունենա: Ինչո՞ւ ընդդիմությունը, որովհետև քաղաքական գերեզմանափորների պլանները խաթարելու քաղաքական, շեշտում եմ քաղաքական, այլ ոչ թե հանրային, բարոյազգացական, պատմամշակույթային, արժեքաբանական այլ քաղաքական ծանր առաքելությունը հենց նրանք են ստանձնել:
Շատ հաճախ եմ դիտարկում, այդ առաքելության պարզեցում, քաղաքական ծանր և արժեքավոր բովանդակության արտադրումից խուսափում, իսկ ավելի ճիշտ անկարողություն, հստակ քաղաքական տեսլականի սկզբունքային արտահայտման վանում, քաղաքական մտքի կիսատություն կամ ավելի ճիշտ ռիսկայինության գնահատման գերդոզավորում: Այս ամենը հանգեցնում է քաղաքական ընդդիմության կերպի, տիպի, բնութի և ամենակարևորը ընկալման կիսատության, ինչն էլ իր հերթին դեվալվացնում է ընդդիմությանը իր ընտողների աչքերում: Նրանց գերկարևոր ֆունկցիան պետք է լինի իրենց դավանած սկզբունքների, գաղափարների, լուծումների հստակ և աներկբա ներկայացումը իրենց ընտրողներին, հաշվետվողականությունը և հույսի արթնացումը նրանց մեջ:
Դրա փոխարեն բացառապես իշխանության սկզբունքների չգոյության ցուցադրումը, նրանց անգաղափար, անսկզբունք լինելու հանգամանքի պախարակումը և նրանց կողմից իրականացվող քաղաքական լուծումների կործանարար լինելու փաստի ցուցադրությունը լայն հանրային մոբիլիզացիայի ոչ առիթ և ոչ էլ դետոնատոր չի դառնում:
Արդյունքում ընդդիմությունը ցավալիորեն փոքր հաղթանակներով առաջ գնալու փոխարեն, կրկին գրանցում է մեծ հաղթանակին չհասնելու անկարողության ցուցադրություն, ինչն իր հերթին տանում է մի կողմից նրանց քաղաքական սննկացմանը, իսկ որ ավելի կործանարար է իշխանության սեփական դիրքերի ամրապնդմանը:
Վերջ տվեք քաղաքական կիսատությանն ու բյուրոկրատիզմին:
Քաղաքական երևույթները գնահատելիս և դրանցով ձեր ընտրողների հետ կիսվելիս եղեք հանդուգն ձեր պատկերացումներում և սկզբունքներում դրանով կերևա ձեր քաղաքական առաջարկն ու լուծումների բանալին:
Հստակեցրեք ձեր քաղաքական առաջարկը բոլոր ոլորտներում, խոսքը չի գնում ծրագրերի մասին,խոսքը գնում է սկզբունքային դիրքավորումներ ունենալու մասին, որն ամբոջությամբ կհակասի իշխանության դիրքավորմանը:
Վերջապես ընտրեք և ներկայացրեք Փաշինյանի այլընտրանքին գոնե քաղաքական face-ի առումով, անկախ նրանից՝ կհավանե՞ն, թե ոչ, կընկալեն, թե ոչ: Դուք չեք կարող չունենալ քաղաքական լիդերի առաջարկ, անկախ նրանից դա ով կլինի: Դուք պարտավոր եք ունենալ և առաջարկել:
Քաղաքական գիտությունների թեկնածու Վլադիմիր Մարտիրոսյան
