Ուոթերթաունից Ամերիկայի հայկական թանգարանը տեղեկացնում է, որ առաջիկա դեկտեմբերի 11-ին կայանալու է բացումը «Արշիլ Գորկի: Վերակազմավորելով համայնքն ու հարաբերությունները» խորագրի ներքո աննախադեպ ցուցահանդեսի, որը եզրափակիչ միջոցառումն է լինելու անվանի նկարչի Ուոթերթաունում ապրած ժամանակահատվածի 100-ամյակին նվիրված հիշատակությունների շարքի: Ցուցահանդեսի կուրատորն է «JHM Charitable Foundation» բարեգործական հիմնադրամի հովանավորությամբ` «Penn» պետհամալսարանի հրատարակչատան կողմից լույս ընծայված «Rethinking Arshile Gorky» գիրք-ալբոմի հեղինակ Կիմ Ս. Թերիոն (Kim S. Theriault):
Ներկայացված են լինելու 1927-ից 1945 թվականներին ստեղծված 25 աշխատանքներ, որոնք ձեռք են բերվել անձնական հավաքածոներից, Ամերիկայի տարբեր թանգարաններից` ինչպես օրինակ Ամերիկյան արվեստի Ուիթնի թանգարանը, Արվեստի Հաուսատոնիկ թանգարանը, Յեյլ համալսարանի պատկերասրահը եւ Հայոց եկեղեցու արեւելյան թեմի Առաջնորդարանից: Կտավների մեծ մասը առաջին անգամ են ներկայացվում հանրության ուշադրությանը: Դրանք խորհրդանշում են Գորկի արվեստագետի ձեւավորման գլխավոր փուլերը, սկսած Մայր երկրից պատանի հասակում բռնագաղթվելուց մինչեւ անծանոթ Ամերիկայում ոտք դնելու եւ որպես նկարիչ կայանալու ու արվեստի նոր ուղղություններ սկզբնավորողի համբավ ձեռք բերելը:
«Նրա անցած ճանապարհը անձնական վիշտն ու կորուստը հաղթահարելու, նոր հարաբերություններ հաստատելու, ինչպես նաեւ ճկունություն, անընկճվածություն ցուցաբերելու եւ նորանոր հորիզոններ բացահայտելու վառ օրինակներ են», նշել է Կիմ Թերիոն, ավելացնելով, որ «Ցուցահանդեսը մեծ բավականություն է պատճառելու, քանի որ Գորկու տեսլականը այսօր էլ շարունակվում է»:
Ցուցահանդեսի ամենաուշագրավ կտավն է լինելու, անշուշտ, հետազոտողների կողմից բարձր գնահատված «Նկարիչն ու իր մայրը» մեծադիր ստեղծագործությունը, որտեղ Գորկին սովորական լուսանկարը դարձրել է, ըստ նրա սանուհի Էթել Շվաբախերի` «ներքին զգացումի ճշմարիտ հայելու»: Բոստոնցիներն այն առաջին անգամն են տեսնելու:

Ոստանիկ Ադոյանը Ուոթերթաուն է ժամանել 1920-ի փետրվարին, ապրել այնտեղ իր քույրերի հետ մինչեւ 1924-1925-ը, որից հետո տեղափոխվել է Նյու Յորք: Ուոթերթաունը շատ երկար ժամանակ է ծառայել որպես ապաստան հայ գաղթականների համար: Գորկու կեցության 100-ամյակի կոմիտեն (Ջեկ Դարգոնի եւ ծրագրավորող Լիզ Հելֆերի ղեկավարությամբ) հիշատակի միջոցառումները կազմակերպել են՝ համագործակցելով Ամերիկայի հայկական թանգարանի, Արվեստների Մովսեսյան կենտրոնի, Ուոթերթաունի պատմական ընկերակցության հետ եւ Արշիլ Գորկի հիմնադրամի (տնօրեն Պարկեր Ֆիլդ), Ուոթերթաունի եւ Մասաչուսեթսի մշակութայն խորհուրդների, Մասաչուսեթսի բնության պահպանության եւ հանգստի բաժնի, Ուոթերթաունի համայնքային հիմնադրամի եւ հանրային արվեստների ու Մշակույթի հանձնախմբի աջակցությամբ:
«Գորկին ամերիկյան, ինչպես եւ միջազգային արվեստի վառ ներկայացուցիչ է», գրել է Շահեն Խաչատրյանը իր կազմած «Ճանաչիր եւ սիրիր» մատենաշարի N4 գիրք-ալբոմում եւ եզրափակել. «Նա ինքնուրույն վերելք է ապրել՝ հենվելով արդիական արվեստի ընթացքը պայմանավորած ուղղություններին: Գաղտնիք չէ, սակայն, որ աշխարհի կողմից ճանաչված յուրաքանչյուր արվեստագետի օրրանը իր հայրենիքն է: Իբրեւ հայրենաբաղձ զավակ՝ Գորկու արվեստում արտացոլվել են մայր երկրի անմոռաց հիշատակներն ու այրող կարոտի ներշնչած խոսուն զգացումներն ու պայծառ գույները:
Արվեստի տարբեր երկրների մեծությունների պես Ադոյան Գորկին միշտ սնվել է հարազատ, հայկական արմատներից, եւ հոգեւոր բավականություն է, որ ինչպես բոլոր մեծերը, նա պատկանում է ամենքին…»:
«Արմինյն Միրոր Սփեքթեյթր»ից
Նյութը պատրաստեց ՀԱԿՈԲ ԾՈՒԼԻԿՅԱՆԸ





