Նիկոլ Փաշինյանն այսօր ԱԺ-ում հայտարարել է, թե «մենք ղարաբաղյան Շարժումը չպետք է շարունակենք»։ Իհարկե, թերևս անիմաստ է Նիկոլին բացատրել-ներկայացնել Շարժման պատմաքաղաքական նշանակությունը և արդյունքները։ Դա սիֆիզյան աշխատանք է։
Նիկոլ Փաշինյան անուն-ազգանունով վարչապետը, որը հողմացրիվ արեց հայ ժողովրդի նորագույն շրջանի պատմության փառահեղ արդյունքը՝ Ղարաբաղի ազատագրումը, իհարկե, պետք է ցանկանա ջնջել Շարժումը։
Պարտությունից պարտություն ցատկոտող վարչապետը վախենում է խոսել հայ ժողովրդի հաղթանակների մասին մի քանի պատճառով․
1․քաղաքական, պատմական գիտելիքները չեն հերիքում,
2․Շարժման արժեքները, գաղափարներն ու սկզբունքները Փաշինյանին հիշեցնում են սեփական անսկզբունքայնության և գաղափարազրկության մասին,
3․Շարժման հաղթանակներն աղաղակում են Փաշինյանի աղետալի պարտությունների մասին։
Փաշինյանը եթե գաղափարախոսություն ունի, ապա դա պարտության և հանձնվելու գաղափարախոսությունն է։
Պարտություն սերմանողը հաղթանակներ չի կարող կերտել։
Նիկոլը համոզված է, որ եթե հանրությանը հաջողվի մոռանալ ղարաբաղյան Շարժման մասին, ապա կմոռանա նաև իր պարտությունների մասին։
Սակայն Նիկոլ Փաշինյանի ամենամեծ վախը ղարաբաղյան Շարժումից այն է, որ նոր ղարաբաղյան Շարժումը նրա իշխանության ավարտը կլինի։
Նարինե Մկրտչյան
Մամուլի ազգային ակունբի նախագահ
