Արցախում սովամահության առաջին դեպքն է գրանցվել: Մեր հայրենակիցներն այս օրերին բառիս բուն իմաստով մի կտոր հացով են «յոլա գնում»: Երեխաները վաղուց մոռացել են կոնֆետի համը, մարդիկ ապրում են նախապես պահեստավորած սննդի հաշվին: Սնունդ ասածն իհարկե հարաբերական է. մի քանի տուփ մակարոնեղեն, 1-2 շիշ ձեթ, կես կիլոգրամ շաքարավազ, մեկ տուփ աղ եւ այլն:
«Ազգ»-ի զրուցակիցը մանկավարժ է, Ստեփանակերտում դստեր հետ է ապրում, պատմում է, որ իր պահեստավորած պաշարը մասերի բաժանել ու հասկացել՝ եղածը մեկ ամիս կբավականեցնի:
«Ասել, թե վիճակը ծայրահեղ է, սխալ կլինի, օրհասական է: Ամեն օր քնում ենք (եթե իհարկե մտքերը թողնում են քնել)՝չիմանալով, թե վաղվա օրն ինչպես է անցնելու. նախ՝ ուտելիք հայթայթելու առումով, ապա՝ անվտանգության: Չգիտենք՝ առաջներիս ինչ կա, գլխներիս ինչ է կախված: Ամեն քայլափոխի ուշագնացության դեպքեր են, մարդիկ սովին չեն դիմանում: Էն մի պատառ հացն էլ ուտել չի լինում, երբ տեսնում ես՝ հարեւանիդ ուշքը սովից գնաց, վատացավ»,- ասում է մեր զրուցակիցը:
ՍԵՎԱԿ ՎԱՐԴՈՒՄՅԱՆ
