Էկոնոմիկայի նախարարությունը նախորդ տարի հենց այս օրերին՝ հունիսի վերջին, իրավական ակտերի միասնական «e-draft» հարթակում հրապարակել էր մի նախագիծ, որով առաջարկում էր կանոնակարգել ձմերուկի եւ սեխի նախագիծը: Նախարարության աշախատակիցները, բան ու գործ թողած, գցել-բռնել էին, որ փոփոխության կարիք ունի «Առեւտրի եւ ծառայությունների մասին» օրենքը՝ հատկապես զովացուցիչ հատապտուղների մասով:
Կառավարության առաջարկը վերաբերում էր կտրած կամ կտորով ձմերուկ ու սեխ չվաճառելուն: «Հանրապետության տարածքում կարգելվի մասերով կամ կտրված վաճառքը, քանի որ այս համատեքստում ազգաբնակչության շահը առավել գերակշռող է, քան մասնավոր շահը: Սրա արդյունքը միտված է կանխելու մարդու կյանքին եւ առողջությանը վնաս հասցնելը եւ սպառողներին մոլորության մեջ գցելը»,- ասված էր փաստաթղթում:
Թե ի՞նչ վնաս էր մարդուն հասցնելու մի կտոր ձմերուկ գնելը, անհասկանալի է: Այնպես չէ, որ խանութներում, շուկաներով կամ վաճառքի այլ տեղերում կեղտոտ, չլվացված դանակով ձմերուկ կամ սեխ են կտրում, եւ դրանից վնասակար ինչ-որ նյութեր պտուղին են անցնում:
Փոփոխությունները, բարեբախատաբար, կյանք չունեցան. «e-draft» առցանց հարթակում մեկ ամիս մնալուց, քննարկվելուց հետո դրա մասին մոռացան թե՛ կառավարական կաբինետի «պայծառ գլուխները», թե՛ քաղաքացիները, բայց՝ ոչ առեւտրականները:
Հարցի հանրայնացումից հետո վաճառականներն այսօր էլ հրաժարվում են կտրել պտուղը կամ այն վաճառել կտորով՝ պատճառաբաելով, թե «պետությունը դրա դեմ օրենք է ընդունել»: Հակափաստարկները, թե ո՛չ գործադիրը, ո՛չ օրենսդիրը նման որոշում կամ օրենք չեն ընդունել, հնարամիտ առեւտրականներին չեն հուզում: Իհարկե, ավելի ձեռնտու է ձմերուկը կամ սեխը վաճառել առանց կտրելու եւ ամբողջական:
ՍԵՎԱԿ ՎԱՐԴՈՒՄՅԱՆ