Գյումրիի ավագանու ընտրությունները մոտեցան իրենց եզրագծին։ Թվում էր, թե առաջադրված թեկնածուները ընտրարաշավի ընթացքում` դեբատների ժամանակ, կցուցաբերեն իրենց մասնագիտական կարողությունները՝ մոտենալով քաղաքի զարգացման ալգորիթմին։
Խոսքը բնավ չի վերաբերում կառավարման նրանց հմտություններին, ավելի շատ ակնկալվում էր, որ այդ անձնավորությունները պետք է խոսեին, զրուցեին զեկուցեին, թե տեխնոլոգիական առաջավոր հիմնարար լուծումներով տնտեսության ինչպիսի նոր ճյուղեր են հիմնելու Գյումրիում, ինչպիսի՞ նոր ինովացիոն արտադրություններ պիտի հիմնվեն, ի՞նչ որակի ներդրումներ պիտի հոսեն Գյումրիում։
Ընդհանրապես ի՞նչ է նշանակում բերել:
Նշանակում է նման հնարավորություններ ունեցող արտասահմանյան կապիտալի համար պայմաններ ստեղծել, որպեսզի այն ավելի բարձր շահութաբերության ակնկալիքով հոսի դեպի շահույթի աղբյուր երկիր։
Դա կբերեր տեխնիկական, տեխնոլոգիական առաջընթաց, գիտելիքահեն տեխնիկական լուծումներ, աշխատանքի կազմակերպման ավելի բարձր մակարդակ, որն էլ, անկասկած, տվյալ քաղաքում կստեղծեր ինժեներների, բանվորների և միջին մասնագիտական կրթություն ունեցող աշխատավորների պահանջ։
Երբ մենք խոսում ենք այդ թեմայի մասին, մոռանում ենք մի հանգամանք՝ նոր աշխատատեղերի դիմաց ներդրողին պետք է տալ բազմաթիվ կոնցեսիոն հիմնարար ազատություններ, բայց քաղաքային ոչ մի ադմինիստրացիա չունի դրա հնարավորությունը, պարզապես իրավունք չունի քաղաքի մասշտաբով իրականացնել հարկային արտոնությունների աշխատանք, նա չի կարող և ոչ մի հարկատեսակ փոխել. փոփոխելու հնարավորությունը մնում է մայրաքաղաքի թանկարժեք կաբինետներում կուչ եկած զանազան կուսակցական չինովնիկների ձեռքում։
Իսկ թե կուսակցական չինովնիկներն ինչպես և ինչ աշխատանքներ են կատարում ներդրողներ հետ, դրա համար հեռու գնալ պետք չէ, բավական է իմանալ, որ Հայաստանի Հանրապետությունում արտաքին ուղիղ ներդրումներ պարզապես չկան արդեն 6 տարի։
Առավելապես այս իմաստով ծիծաղելի են դառնում իշխող «Քաղաքացական պայմանագիր» կուսակցության մարիոնետի խոստումները, թե ինքը Գյումրիում ներդրումներ է բերելու։
Նա արդեն իսկ ապացուցել է իր անգործունակությունը. վերջին բանավեճի ժամանակ իր ոչ մասնագիտական խոսույթը դրա վկայությունն է։ Տնտեսական թեմաների շուրջ զրույցի փոխարեն՝ ականատես եղանք «ես քաղքի տղա եմ, դո՞ւ ուդեղից ես» ինքնամեծար դատարկաբանությունների։ Իսկ քաղաքը զարգացնելու հնար և շանս կա՞։ Այո, կա։ Այն հնարավոր կլինի միայն մի դեպքում՝ քպ իշխանությունների հեռացմամբ, որը տնտեսական ազատություն կբերի քաղաքին և քաղաքացիական ազատություն Գյումրու թիվ 2 պոլիկլինիկայի աշխատակիցներին, որոնք կոլեկտիվով հայտով մասնակցում են քպ ներկայացուցչի քարոզին՝ հարկադրաբար:
Հրայր Կամենդատյան, տնտեսագետ, «Հայաքվե» նախաձեռնության ներկայացուցիչ