Նա առաջին կինն էր, ով ստացավ Նոբելյան մրցանակ, ավելին՝ 2անգամ ստացավ այդ մրցանակը։
Նա Սորբոնի առաջին կին պրոֆեսորն էր և երկար տարիներ մնաց միակը։
Նա դարձավ առաջին կինը, որին ընդունեց Պանթեոնը՝ Ֆրանսիայի ամենահայտնի մարդկանց համար նախատեսված ազնվական դամբարանը։
Տասնիններորդ դարի վերջում Մարի Սկլոդովսկան,որը ծնվել էր Լեհաստանում, իր ամուսնու՝ Պիեռ Կյուրիի հետ հայտնաբերեց մի նյութ, որը արտանետում էր չորս հարյուր անգամ ավելի շատ ճառագայթում է արձակում, քան ուրանը։ Նրանք այն անվանեցին պոլոնիում, Մարիի երկրի անունով: Շուտով հորինվեց ռադիոակտիվություն բառը, և սկսեցին փորձարկումներ ռադիումի հետ, որը երեք հազար անգամ ավելի հզոր է, քան ուրանը: Եվ նրանք միասին ստացան Նոբելյան մրցանակ։
Պիերը Ստոկհոլմի իր կոնֆերանսում զգուշացրեց, որ դինամիտի հայտնագործողի՝ Ալֆրեդ Նոբելի աշխատանքը օրինակելի է. նա արդեն կասկածում էր՝ իր ու Մարիի հայտնագործությունը «դրախտայի՞ն» է, թե՝ «դժոխային»։
«Հզոր պայթուցիկները մարդկությանը հնարավորություն են տվել ուշագրավ աշխատանք կատարել։ Բայց դրանք նաև ոչնչացման սարսափելի միջոց են մեծ հանցագործների ձեռքում, որոնք մարդկանց ներքաշում են պատերազմի մեջ։
Շատ չանցած Պիեռը սպանվեց չորս տոննա զինտեխնիկա տեղափոխող մեքենայի վթարից։
Մարին նրանից ավելի երկար ապրեց,բոյց իր մարմինով վճարեց գիտական հաջողությունների գինը: Ճառագայթումներն այրվածքներ էին առաջացրել, խոցեր և ուժեղ ցավ։
Նա մահացավ անեմիայից։