Ադրբեջանական Գաբալա քաղաքում օրերս կայացած Թյուրքալեզու պետությունների կազմակերպության հերթական գագաթաժողովին ընդունված բանաձեւում «Զանգեզուրի միջանցք» ալիեւյան խոսույթի եւ ձեւակերպումների մասին արդեն գրվել է։
Սակայն ուշադրությունից դուրս է մնում մեկ այլ, ոչ պակաս կարեւոր հանգամանք։
14 էջանոց փաստաթղթում թվարկված են անդամ-պետությունների եւ կազմակերպության համար կարեւոր միջազգային հարցերի շուրջ արձանագրումներ՝ Հյուսիսային Կիպրոս, Սիրիա, Աֆղանստան, Կենտրոնական Ասիա եւ այլն։
Սակայն որեւէ անդրադարձ չկա հայ-ադրբեջանական «խաղաղության» համաձայնագրի վաշինգտոնյան նախաստորագրման փաստի առթիվ։
Նշված փաստաթղթի անկարեւորության եւ ռեալ քաղաքականության մեջ ընդամենը թղթի կտոր լինելու մասին դժվար է գտնել ավելի ցինիկ եւ ճչացող ապացույց։
Այս հանգամանքն էլ ավելի ցայտուն է դառնում Սյունիքի վերաբերյալ տեղ գտած ձեւակերպումների ֆոնին։
Թուրքիան եւ Ադրբեջանը թքած ունեն «խաղաղության» համաձայնագրի վրա։ Նրանց պետք է Սյունիքը, եւ դա 100%-ոց ճշմարտություն է։
Որքան էլ Նիկոլը եւ իր խեղկատակները ներքին լսարանի վրա ծախեն «խաղաղություն», դրա հիմքում ընկած թուղթը ռեալ քաղաքականության մեջ ընդամենը թղթի թափոն է, մակուլատուրա։
Արմեն Աշոտյան, ՀՀԿ փոխնախագահ
