Անցած շաբաթ ՊՎԾ պետ Ռոմանոս Պետրոսյանը թողեց պաշտոնը՝ պաթոսով հարուստ մի տեքստով. «Առջևում կարևորագույն առաքելություն ունենք՝ հանուն Հայաստանի Հանրապետության և նրա Քաղաքացու։
Կեցցե՛ Հայաստանի Հանրապետությունը»:
«Կեցցե՛ Հայաստանի Հանրապետությունը» արտահայտությունն ամենաշահագործվածն է ՔՊ պաշտոնյաների կողմից, եթե անգամ նրանց գործողությունները որևէ աղերս չունեն պետական օրակարգի հետ:
Այս իրավիճակը ես անընդհատ նմանեցնում եմ դատական ակտերի հետ, երբ դատավորները «Հանուն Հայաստանի Հանրապետության» բառերով հերթական վճիռն են կայացնում արդարադատության դեմ:
Ինչքան հասկացանք, Ռոմանոս Պետրոսյանի նոր «առաքելությունը» լինելու է ՀԷՑ-ի պետականացումը, մի գործընթաց, որն ուղեկցվում է սահմանադրական խախտումներով, ինչն առաքելություն կոչելը, մեղմ ասած, խնդրահարույց է:
ՀԾԿՀ-ն, այնուամենայնիվ, Ռոմանոս Պետրոսյանին նշանակեց ՀԷՑ-ի ժամանակավոր կառավարիչ:
Պետրոսյանը ոլորտի մասնագետ չէ, նա Փաշինյանի թիմի առանցքային ներկայացուցիչ է, ՔՊ վարչության անդամ:
Հենց այստեղ էլ խնդիրներ են առաջանում:
Եթե նույնիսկ իրավական նորմերը ֆորմալ առումով պահպանված են, քաղաքական շահերի բախման և շահերի կոնֆլիկտի տեսանկյունից ՀԾԿՀ-ի գործողությունն ընկալվում է որպես քաղաքական միջամտություն:
Ռոմանոս Պետրոսյանի նշանակումը չունի քաղաքական չեզոքության բավարար ռեպուտացիոն երաշխիքներ, ինչը խորացնում է հանրային անվստահությունը գործընթացի նկատմամբ։
Հանրային ընկալման դաշտում որոշումը դիտարկվում է որպես իշխանության կողմից ՀԷՑ-ի նկատմամբ վերահսկողության վերցնելու փորձ, այլ ոչ թե օրինական կարգավորման միջոց։
Առնվազն տպավորություն է առաջանում, որ գործընթացի նպատակը սեփականատիրոջից կառավարման լծակների հեռացումն է:
Չմոռանանք՝ առջևում ընտրություններ են, իսկ ՀԷՑ-ի ռեսուրսն իշխանությանը պետք է:
Քաղաքագետ Սուրեն Սուրենյանց