Բաքու-Թել Ավիվ հարբերությունների խորապատկերի վրա
Տպավորությունն այնպիսին է, որ Իրանն իր երկրի համար ներկայիս ճակատագրական ժամանակահատվածում պետք է ճշգրտումներ մտցներ բարեկամների ցանկում, եւ այդ հարցում կարծես Թեհրանին պետք է օգներ հոկտեմբերի 26-ին Իրանին ուղղված Իսրայելի հարձակումը, ավելի ճիշտ՝ հարձակումից հետո Իսրայելի ագրեսիան դատապարտած եւ ագրեսիայի նկատմամբ անտարբերություն ցուցաբերած երկրների ցանկը:
Պատահական չէր, որ մինչ օրս իրանական մամուլի տարբեր ներկայացուցիչներ, մանրամասն մեկնաբանությունների ուղեկցմամբ, Իսրայելի ագրեսիան դատապարտող հաղորդագրությունների մասին գլխատառերով հրատապ տեղեկատվություններ են հրապարակում:
Ընդհանրապես, Իրանում իսլամական հեղափոխության հաղթանակից հետո Թեհրանն արտաքին աշխարհի հետ իր կապերը հստակեցնելիս ու բարեկամ եկրների շրջանակը ճշգրտելիս, մշտապես հաշվի էր առնում Իսրայելի հետ տարբեր երկրների հարաբերությունների մակարդակը:
Իրանական մամուլից տեղեկանում ենք, որ Ադրբեջանը հոկտեմբերի 26-ի ագրեսիան դատապարտող հայտարարությամբ հանդես չի եկել, ինչը, ելնելով վերոշարադրյալից, պետք է հայտնվեր Թեհրանի ուշադրության կենտրոնում: Սակայն հրթիռակոծումից ու այդ առիթով Բաքվի քար լռությունից ընդամենը 8 օր անց, նոյեմբերի 5-ին, Կասպից ծովում Իրանի եւ Ադրբեջանի ռազմածովային ուժերի մի խումբ զինծառայողների եւ նավերի մասնակցությամբ անցկացվեցին «ԱԶԻՐԵՔՍ-2024» համատեղ մարտավարական զորավարժությունները:
Ի դեպ, Իրանի եւ Ադրբեջանի միջեւ այս տարի երկրորդ անգամն է համատեղ զորավարժություններ անցկացվում: Նախորդը տեղի է ունեցել հունիսի 12-ին՝ Նախիջեւանում տեղակայված ադրբեջանական բանակի ստորաբաժանումների մասնակցությամբ: Զորավարժությանը ներգրավված են եղել մարտական տեխնիկա, ավիամիջոցներ եւ անօդաչու թռչող սարքեր:
Ադրբեջանի եւ Իրանի միջեւ ձեռք բերված պայմանավորվածության հիման վրա, Նախիջեւանից բացի, մարտավարական զորավարժությունները միաժամանակ անցկացվել են Իրանի տարածքում՝ իրանական բանակի համապատասխան ուժերի եւ միջոցների ներգրավմամբ:
Շատերը կհիշեն, որ Իրանի եւ Իսրայելի միջեւ գոյություն ունեցող լարվածությունն իր գագաթնակետին էր հասել հատկապես ԻԻՀ նորընտիր նախագահ Փեզեշիքիանի երդման արարողությանը մասնակցելու նպատակով Թեհրան այցելած ՀԱՄԱՍ կազմակերպության քաղբյուրոյի ղեկավար Իսմայիլ Հանիեյի սպանությունից հետո, որի համար մեղադրվում էր Թել Ավիվը: Բաքուն ամեն կերպ փորձում էր փարատել շրջանառվող այն վարկածը, որ ահաբեկչությունը տեղի է ունեցել Ադրբեջանում տեղակայված Իսրայելի ռազմական հենակետից, հայտարարելով, որ նման հենակետեր Ադրբեջանում գոյություն չունեն: Սակայն Ադրբեջանի պնդումները հերքվեցին այն բանից հետո, երբ Իսրայելը պաշտոնապես հայտարարեց, որ իր զինված ուժերը հետ է կանչում Ադրբեջանից: Չնայած Բաքուն հայտարարում էր, թե իբր Իսրայել վերադարձած զինվորները ադրբեջանաբնակ լեռնային հրեաներն էին, սակայն այդ հիմնազուրկ հավաստիացումներն այդպես էլ չարդարացրեցին Բաքվին:
Ըստ ամերիկյան Ալաբամա համալսարանի պրոֆեսոր Նադեր Էնթեսարի, եթե պարզվի, որ Իրանը հրթիռակոծելիս Իսրայելին աջակցել են այլ երկրներ, Իրանը, ՄԱԿ-ի կանոնադրության համաձայն, կարող է այդ երկրները դիտարկել որպես իր անվտանգությանն սպառնացող թիրախներ:
Իրանական «Թաբնաք» կայքի փոխանցմամբ, վերջերս իսրայելական 14-րդ հեռուստաալիքն էլ վկայաբերել է մի շարք տեղեկատվական աղբյուրներ, որոնց համաձայն, Իսրայելի կողմից իրանական Շահրուդ քաղաքի հրթիռակոծման ժամանակ Ադրբեջանի տարածքից թռիչքների ձայն է լսվել:
Սակայն, ԻԻՀ պաշտպանության նախարար Նասիրզադեն օրերս բացառել է Իրանի հյուսիսային սահմաններից (Ադրբեջան) Շահրուդի ուղղությամբ իրականացված հարձակման հավանականությունը:
Դատելով վերոշարադրյալից, ընդունելով հանդերձ Բաքու-Թել Ավիվ հարաբերությունների առանձնահատկությունն ու թուրանական միջանցքի հարցում Թեհրանի ու Բաքվի միջեւ տարաձայնությունների լրջությունը, կարելի է ենթադրել, որ Իրանը փորձում է հնարավորինս մեղմել Ադրբեջանի հետ հարաբերությունների լարվածությունը: Երկու հարեւան երկրների համատեղ զորավարժությունը, նույնիսկ եթե այն որոնողա-փրկարարական աշխատանքների համար էր նախատեսված, դրա վկայություններից է:
ԳՐԻԳՈՐ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ
Իրանագետ