Կիոտոյի (Ճապոնիա) «Րինսեն շոտեն» հրատարակչությունը վերջերս լույս է ընծայել «Հետպատերազմյան Ճապոնիայի սպիերը» աշխատությունը, որտեղ գրականության, սոցիոլոգիայի, պատմության, կինոգիտության եւ այլ բնագավառների մասնագետ հեղինակները քննարկում են Երկրորդ աշխարհամարտից հետո ճապոնական իրականության տրավմատիկ իրադարձությունների «ժառանգությունը», հետպատերազմյան շրջանի՝ մարդկանց կյանքում խոր հետք թողած զարգացումները եւ այլն: Թեեւ գրքում տեղ գտած թեմաները բազմազան են, բոլորը քննարկում են հետպատերազմյան Ճապոնիայի «սպիացած վերքերը»: Գրքի խմբագիրը եւ գիտական խմբի ղեկավարը Ճապոնագիտության միջազգային կենտրոնի պրոֆեսոր (սույն թվականի ապրիլից՝ Վասեդա համալսարանի պրոֆեսոր) Հիդետո Ցուբոյն է:
Գրքում տեղ է գտել նաեւ Երեւանի Հայ-ռուսական (սլավոնական) համալսարանի ճապոներենի դասախոս Աստղիկ Հովհաննիսյանի «Թալիդոմիդի աղետի սպիերը» հոդվածը, որը ներկայացնում է թալիդոմիդ կոչվող դեղորայքի գործած աղետի ճապոնական փորձառությունը: Ինչպես հայտնի է, 1950-ականների վերջից 1960-ականների սկզբին թալիդոմիդի ազդեցությամբ մի շարք երկրներում, այդ թվում Ճապոնիայում, ծնվել են հաշմանդամություն ունեցող բազմաթիվ երեխաներ: Աստղիկ Հովհաննիսյանի հոդվածը վերաբերում է Ճապոնիայում տեղի ունեցած աղետի մանրամասներին՝ անդրադառնալով դեղագործական ընկերությունների պատասխանատվությանը, պատահարի թողած հասարակական եւ քաղաքական հետեւանքներին, հաշմանդամության ընկալումների փոփոխություններին, մամուլում «թալիդոմիդի երեխաների» կերպարի կերտմանը եւ այլն:
Ա. Բ.
