ՌԴ արդարադատության նախարարությունը հատուկ որոշումով արգելեց «Ռուսաստանում Եհովայի վկաների կառավարչական կենտրոնի», իսկ ավելի պարզՙ «Եհովայի վկաներ» կրոնական կազմակերպության գործունեությունը երկրի ողջ տարածքում: Վերացվում են աղանդի 395 տեղական կազմակերպությունները, բոլոր աղոթատները: 175 հազար «հավատացյալները» կարող են նույնիսկ ազատազրկվել արգելքը խախտելու դեպքում:
Ինչո՞ւ է այսքան անողոք վերաբերմունքը այս աղանդի նկատմամբ: Բանն այն է, որ մինչ այդ այն արգելվել էր սոսկ մի քանի տարածաշրջաններում, այդ թվում նաեւ Մոսկվայի մարզում: Սակայն կազմակերպությունը շարունակում էր իր վտանգավոր գործունեությունը, ավելի ու ավելի լայնորեն տարածելով իր աղանդավորական կենսակերպը, օրական 10-12 ժամ քարոզելով իր ուսմունքը: Արդարադատության նախարարությունը նրա գործունեությունը բնութագրեց որպես ծայրահեղական ու տոտալիտար, որի նպատակը ոչ թե մարդկանց մերձեցնելն է Աստծուն, այլ զոմբիացնել նրանց, վերահսկել նրանց բանականությունը:
Իրավական տեսակետից որո՞նք են մեղադրանքները. կրոնական կազմակերպությունը խախտում է մարդկային անհատականության ազատության ու անկախության իրավունքները, քայքայում է սահմանադրական կարգի, պետականության, մշակույթի, հասարակության, բարոյականության եւ ռուս ժողովրդի ինքնության հիմքերը, խիստ բացասաբար է ներգործում աղանդավորների ֆիզիկական ու հոգեբանական վիճակի վրա, կրոնական ատելություն ու թշնամանք է սերմանում այն բոլորի նկատմամբ, ովքեր չեն ճանաչում աղանդի հավատքը, այլասերում է ընտանեկան ու բարեկամական հարաբերությունները:
Հատուկ չի բարձրաձայնվում, բայց եւ չի թաքցվում խնդրի քաղաքական կողմը: Բանն այն է, որ այդ կազմակերպությունը հիմնադրվել է ԱՄՆ-ում եւ այսօր էլ այդ «համաշխարհային միասնական աստվածպետության» կենտրոնը գտնվում է Բրուքլինում: Հիմնադիրըՙ թերուս Չարլզ Թեյզ Ռասելը (1852-1916) եղել է ընդամենը արդուզարդի խանութների սեփականատեր, սակայն կարողացել է ստեղծել ամենայնս կազմակերպված կառույցՙ հիմնավորելով աղանդի գլխավոր սկզբունքներն ու կողմնորոշիչները: Կազմակերպության գործունեությունը միշտ ուղեկցվել է սկանդալներով, ֆինանսական շահարկումներով ու բազմաթիվ դատական քաշքշուկներով: Մեր ժամանակներում «Եհովայի վկաները», աշխարհի տարբեր երկրներում զբաղվելով ավանդական կրոնների ու մշակույթների քայքայմամբ, մոլորյալներից տարեկան գանձում է 3 միլիարդ «նվիրատվություն»: Ռուսաստանցի եհովականները իրենց ամերիկացի «հովվապետերին» են նվիրաբերում 40-50 միլիոն դոլար: Առհասարակ Ռուսաստանում այն համոզմունքը գոյություն ունի, որ իրենց երկրում գործող ոչ մի ամերիկյան կառույց, լինի դա կրոնական, հասարակական թե քաղաքական, երբեք չի կարող ելնել Ռուսաստանի ազգային շահերից:
Ինչու ենք այսքան հանգամանորեն անդրադառնում այս արգելիչ իրավական գործողությանըՙ իրականացված Ռուսաստանում: Արդյո՞ք միջուկային հզոր գերտերությունը անվստահության հիմքեր ունի կրոնական մի կազմակերպության նկատմամբ: Պարզվում է, որ ունի: Վերջիվերջո ինչ է բացահայտորեն քարոզում «Եհովան». մերժում է ծառայությունը բանակում, երդմնատվությունը, հայրենասիրությունն առհասարակ եւ իր երկիրը զավթիչներից պաշտպանելու անհրաժեշտությունը, պետական տոները, ազգային դրոշին պատվելը, իր անդամներին արգելում է օգտվել բժշկական որոշակի ծառայություններից (արյան փոխներարկումից) եւ այլն: Հենց միայն այս «ծայրահեղականությունների» համար ոչ թե պետք էր արգելել այս աղանդավորական կազմակերպության գործունեությունը, այլ հենց սկզբից մերժել նրա գրանցումը:
Ահաեւ, եթե, ինչպես ասվեց, հսկա Ռուսաստանն է վնասազերծում այդ վտանգավոր աղանդը, ապա ինչն է խանգարում նույն բանն անել փաստացի պատերազմական վիճակում գտնվող Հայաստանում: Ավելի կոնկրետՙ ամեն անգամ լինելով հայրենի Տավուշի մարզումՙ նախկին Շամշադինի տարածաշրջանում, ապշում ես, թե ինչքան «անխռով» է այստեղ իր շոշափուկները տարածում այս կեղծ կրոնական ուղղությունը: Եվ դա սահմանամերձ բնակավայրերում, երբ թշնամին քթիդ տակ է եւ քանակական մեծ գերազանցություն ունի: Իսկ քեզ քարոզում են չծառայել բանակում: Ի դեպ, աղանդի անդամներից բացի ոչ ոք որեւէ համակրանք չունի դրա եկվոր ակտիվիստների նկատմամբ, եթե չասենք հակառակ զգացման մասին: Այստեղ էլ ամենաարտառոցը մնում է զոմբիացվածության բարձր մակարդակը: Եթե Հայաստանում խուսափում են վճռական «հակաամերիկյան» գործողությունից, ապա թող վարվեն ռուսների պեսՙ սկզբում արգելեն «Եհովայի» գործունեությունը գոնե սահմանամերձ մարզերում: Ի՞նչն է խանգարում Հայաստանի արդարադատության նախարարությանը իրագործելու, առանց չափազանցության, նման հայրենասիրական քայլ: