Լրացավ հեռուստաֆիլմերի ու հաղորդումների ռեժիսոր եւ սցենարիստ Էդուարդ Եդիկիսելովի 90-ամյակը: Ճակատագրի բերումով, թե ինչ-որ հատուկ հոտառությամբ հաճախ հայտնվելով այնտեղ, որտեղ ամենից շատ է զգացվել նրա բազմակողմանի տաղանդի կարիքը, նա իր ներդրումն է ունեցել ռուսական եւ հայկական հեռուստատեսությունների ու ֆիլմարվեստի կայացման մեջ:
Ծնվել է Թբիլիսիում: Հայրը՝ նոր-նախիջեւանցի Խաչերես Եդիկիսելյանը (Քրիստափոր Եդիկիսելով) եղել է ցարական բանակի փոխգնդապետ, մասնակցել Առաջին աշխարհամարտին, իսկ մայրը՝ ծնունդով սարիղամիշցի Աստղիկ Մխիթարյանը, ցեղասպանությունից հետո ապաստանել է Նոր Նախիջեւանում, երգել է հայկական եկեղեցական երգչախմբում, կատարել նաեւ ժողովրդական երգեր ու ռոմանսներ, Ֆյոդոր Շալյապինի հյուրախաղերի ժամանակ հանդես եկել նրա հետ Դոնի Ռոստովում: Եդիկիսելովը մեծացել է թիֆլիսյան բազմազգ բակում, որտեղ շուրջ 60 ընտանիք է բնակվել: Այդ բակում էլ իր եւ մոր անուններից կազմվել է նրա Էդ. Ասին կեղծանունը:
Ավարտել է Թբիլիսիի երկրորդ երաժշտական ուսումնարանի ջութակի դասարանը, հրապուրվել է ջազով, նվագել Երաժշտական կոմեդիայի թատրոնի նվագախմբում: Դրան հաջորդել է մասնագիտական կտրուկ շրջադարձը՝ ընդունվում է Մոսկվայի Ֆինանսների ինստիտուտի հաշվիչ մեքենաների ֆակուլտետը: Ավարտելուց հետո 1957 թ. գործուղվում է հեռավոր հյուսիսի Նորիլսկ քաղաք՝ հաշվիչ կայանում աշխատանքի, զուգահեռ կազմակերպում է էստրադային նվագախումբ: Նորիլսկում չորս ընկերների հետ ստեղծում է սիրողական հեռուստակենտրոն՝ ամենահյուսիսայինը աշխարհում, որի առաջին հաղորդումը եթեր է սփռվում 1960 թ. հունվարի 31-ին: Նորիլսկի հեռուստատեսային ստուդիայում նկարահանում է մանկական խաղարկային «Տիեզերքի ճանապարհին» ֆիլմը եւ երկու վավերագրական ֆիլմ, միաժամանակ հեռակա սովորում Լենինգրադի թատրոնի, երաժշտության եւ կինեմատոգրաֆիայի ինստիտուտում: Ձմեռում է «Հյուսիսային բեւեռ-12» կայանում, որպեսզի նկարահանի էքսպեդիցիայի աշխատանքները. պատմում է, որ արշավախմբի անդամների համար սեփական բաղադրատոմսով տոլմա է պատրաստել:

1964 թ. Մագադանում՝ երգիչ Վադիմ Կոզինի տանը ծանոթացել է երգերի հեղինակ եւ դերասան Վլադիմիր Վիսոցկու հետ. առաջարկել է նկարահանել նրա համերգը, սակայն Վիսոցկին թույլատրել է միայն ձայնագրել, քանի որ կիսագաղտնի հանգամանքներում էր հայտնվել հյուսիսում: Դրանից հետո նրանք մտերմացել են, հանդիպել Մոսկվայում: Հետագայում՝ Վոլգոգրադի հեռուստատեսությունում որպես երաժշտական ծրագրերի ռեժիսոր աշխատած տարիներին Եդիկիսելովը ցանկացել է նկարահանել «Մի անգամ Սեւիլիայում» մյուզիքլը, որտեղ գլխավոր դերում պետք է հանդես գար Վիսոցկին (այդ ժամանակներից պահպանվել է Վիսոցկու ընկերական ինքնագիրը), սակայն կենտրոնական հեռուստատեսությունը չի հաստատում Վիսոցկուն այդ դերում, եւ Եդիկիսելովը հրաժարվում է ֆիլմի գաղափարից: 1980-ին Մոսկվայում գտնվող Եդիկիսելովը մասնակցել է Վիսոցկու հուղարկավորությանը:
Եդիկիսելովը Կենտրոնական հեռուստատեսության համար նկարահանել է «Ֆիլմ ֆիլմի մասին» շարքի յոթ սերիա: Հայտնվելով «Կովկասի գերուհին» ֆիլմի նկարահանման հրապարակում՝ ռեժիսոր Լեոնիդ Գայդայի կողմից էպիզոդներից մեկում խաղալու առաջարկություն է ստացել:
Երբ Եդիկիսելովն իր «Ապակյա դուռը» ֆիլմը ներկայացրել է հայ հանդիսատեսին, Հայաստանի հեռուստառադիոպետկոմի նախագահ Ստեփան Պողոսյանը առաջարկել է նրան տեղափոխվել Երեւան, որտեղ էլ 1975 թվականից աշխատել է որպես Հայկական հեռուստատեսության երաժշտական ծրագրերի ռեժիսոր եւ խմբագիր: Շուրջ երկու տասնյակ երաժշտական կինոնկարների, վավերագրական եւ կարճամետրաժ խաղարկային ֆիլմերի հեղինակ է, այդ թվում՝ «Ստրադիվարիուսի ջութակը», «Միայն սիրո մասին», «Երգում է Սոֆյա Ռոտարուն», «Թբիլիսիի հայկական թատրոնը երեկ, այսօր եւ… հավերժ»: Ստեղծել է ֆիլմ-օպերաներ, Ալեքսանդր Հարությունյանին, Ավետ Տերտերյանին, Ալեքսեյ Հեքիմյանին, Էդվարդ Միրզոյանին, Գեղամ Գրիգորյանին ներկայացնող ֆիլմ-դիմանկարներ: Եղել է Գառնիում «Երգ-85» համամիութենական երգի փառատոնի կազմակերպիչներից:
1988-ի սպիտակյան երկրաշարժից հետո նկարահանել է «Գթության խրոնիկա» վավերագրական ժապավենը, որի հիմքում Լենինականում ջութակահար Վլադիմիր Սպիվակովի, դերասանուհի Ալլա Դեմիդովայի, օպերային երգիչներ Ելենա Օբրազցովայի եւ Զուրաբ Սոտկիլավայի բարեգործական համերգն էր:
1996 թվականից եղել է «Հայաստան-Ռուսաստան» մշակութային կապերի ընկերության նախագահի տեղակալը: Երեւանում ստեղծված «Թբիլիսցիներ» միջազգային ակումբի հիմնադիրներից է եւ անփոփոխ ղեկավարը, նախագահում է «Հայաստան-Վրաստան» մշակութային կապերի միությունը:
Արժանացել է ՀՀ մշակույթի նախարարության ոսկե մեդալին, 2016 թ. Վրաստանի նախագահ Գեորգի Մարգվելաշվիլու հրամանագրով պարգեւատրվել է Պատվո շքանշանով:
Եդիկիսելովը ռոմանսների հմուտ կատարող է, որոնք ունկնդիրներին անմոռանալի հույզեր են պարգեւում: Կատակում է, որ իր երկարակեցության գաղտնիքը ժառանգականության, սիրելի աշխատանքի եւ ամեն առավոտյան խմվող 20 գրամ մաքուր սպիրտի մեջ է:
Վաստակաշատ ռեժիսորին եւ հասարակական գործչին սրտանց մաղթում ենք առողջություն եւ ստեղծագործական անսպառ եռանդ:
ԱՇՈՏ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ