Թեհրանն ի՞նչ վտանգներ է տեսնում
Այս օրերին պաշտոնական Թեհրանն օգտագործում է իր բոլոր ամբիոնները՝ որեւէ գնով Հայաստանի հետ սահմանի խզումը թույլ չտալու երկրի հաստատակամությունն ի ցույց դնելու համար: Եվ ինչպես Իրանի Իսլամական հեղափոխության պահապանների կորպուսի հայտարարության մեջ է նշված` «Իրանի առջեւ բարդ խնդիր է դրված՝ խուսափել «Զանգեզուրի» միջանցքի ստեղծմանն առնչվող թակարդից եւ դիմակայել իր հարեւանների՝ պատմական սահմանները փոխելու փորձերին»:
«Զանգեզուրյան» միջանցքի գործարկման հեռանկարի առթիվ Իրանի մտահոգության պատճառը ՌԴ եւ Ադրբեջանի նախագահներ Պուտինի ու Ալիեւի հանդիպումից հետո միջանցքային քննարկումների ակտիվացումն էր, որին անդրադարձավ նաեւ ՀՀ վարչապետ Փաշինյանը սեպտեմբերի 10-ին կայացած «Երեւանյան երկխոսություն» միջազգային համաժողովին:
Իրանցի վերլուծաբանների մեծամասնության կարծիքով, Իրանը նաեւ խիստ մտահոգ է, որ Երեւանը Թեհրանի հետ իր հեռանկարային հարաբերություններն ուրվագծելիս անխուսափելիորեն հաշվի է առնելու ռուս-իրանական հարաբերությունների առանձնահատուկ մակարդակը եւ զգուշավորությամբ է Իրանի հետ մերձեցման քայլեր ձեռնարկելու: Պատճառը 44-օրյա պատերազմում դաշնակցային պարտավորությունների հարցում թերացած Մոսկվայի նկատմամբ Երեւանի վերաբերմունքի փոփոխությունն է:
Իրանին նաեւ մտահոգում են ռուսական առանցքից հեռանալուն զուգընթաց Արեւմուտքին մերձենալու Հայաստանի հետեւողական քայլերը, ինչը, Թեհրանի պատկերացմամբ, նույնպես չի կարող նպաստել հայ-իրանական հարաբերությունների հետագա զարգացմանը:
Այդպիսի բարդ իրավիճակում, Իրանի իշխանությունները ձգտելու են հարավային Կովկասում իրենց դիրքերի ամրապնդման ու երկրի անվտանգության ապահովման համար քայլեր ձեռնարկել՝ «Զանգեզուրյան» միջանցքը դիտարկելով որպես գլխավոր մարտահրավեր:
Այս իրավիճակի թելադրած հրամայականից ելնելով՝ Թեհրանն աշխատելու է ոչ միայն պահպանել հայ-իրանական հարաբերությունների ներկայիս մակարդակը, այլեւ ձգտելու է հնարավորինս բարձրացնել այն: Այդ նպատակով Իրանն ստիպված է լինելու իր ուշադրության կենտրոնում պահել Հայաստանի քաղաքական բոլոր ուժերին ու հոսանքներին եւ համագործակցության եզրեր գտնել բոլոր ուժերի հետ: Բացառություն չի կազմելու նաեւ վերջերս հայաստանյան իրավիճակը փոխելու հավակնություններով քաղաքական ասպարեզ եկած Հայկական եկեղեցին:
Կովկասյան հարցերով զբաղվող իրանցի իշխանամերձ փորձագետների կարծիքով, Թեհրանը նաեւ գիտակցում է, որ Հայաստանն իր տարածքային ամբողջականությանն սպառնացող վտանգը չեզոքացնելու համար Իրանի ռազմական ու տնտեսական օգնության կարիքն ունի, եւ փոխադարձաբար, իր ներկայությունը կովկասյան տարածաշրջանում պահպանելու համար, կարող է միայն Հայաստանի օգնությանն ապավինել, քանի որ Իսրայել-Ադրբեջան հարաբերությունների զարգացման այս բուռն ժամանակաշրջանում Իրանը չի կարող հենվել Ադրբեջանի վրա:
Իրանը ձգտելու է գործնականում ցույց տալ Երեւանին, որ հայ-իրանական հարաբերությունների զարգացումը պետք չէ պայմանավորել ռուս-իրանական հարաբերությունների հետ: Քանի որ ներկայիս ռուս-իրանական հարաբերությունները ոչ թե ռազմավարական են, այլ կառուցված են իրավիճակի թելադրանքով՝ դիպվածային ճգնաժամերի կարգավորման նպատակով:
Իրանը համոզված է, որ հարաբերությունների զարգացման փոխշահավետությունից ելնելով, կարելի է ակտիվացնել էլեկտրաէներգիայի ու գազի փոխհոսքերի ավելացման, Հյուսիս-հարավ միջանցքի գործարկման եւ առեւտրատնտեսական շրջանառության ծավալների մեծացման ուղղությամբ տարվող աշխատանքներն ու Հայաստանի հետ համագործակցությունը դնել զարգացման նոր ռելսերի վրա:
Իրանցիները նաեւ փորձելու են բացատրել Երեւանին, որ հայաստանյան գործընթացների մեջ ԱՄՆ-ի ներգրավված լինելու մարտավարությունն ընդամենը Ռուսաստանին կովկասյան տարածաշրջանից դուրս մղելու ռազմավարության մաս է կազմում:
Արդյո՞ք Թեհրանին մտահոգող վտանգներն ընկալելի ու ընդունելի են Երեւանի համար: Եվ արդյո՞ք կողմերին կհաջողվի հաղթահարել հայ-իրանական հարաբերությունների առջեւ ծառացած մարտահրավերները:
ԳՐԻԳՈՐ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ
Իրանագետ