Կարեն Դեմիրճյանի գործը մեզ է մնացել իբրև հարուստ ժառանգություն: Նա տեսանող էր, որովհետև կարողանում էր բոլորից ավելի հեռու նայել: Նա սկզբնավորող էր, որովհետև կարողանում էր բոլորից ավելի ցանկանալ արարել: Նա կազմակերպիչ էր, քանի որ կարողանում էր իր հետևից տանել զանգվածներին: Նա դրեց և լուծեց մեր հասարակության նախընթաց զարգացմամբ առաջացած մի շարք արմատական խնդիրներ: Նա մատնացույց արեց նոր խնդիրները, որոնք առաջացել են արդեն այսօր իբրև հետևանք հասարակության հիվանդության: Եվ հենց ինքը բուժման գործի նախաձեռնողը եղավ…