Տարիներ շարունակ «Բարձրագույն կրթության և գիտության մասին» ՀՀ օրենքի տարբեր նախագծեր են ներկայացվել, բայց սա երբևիցե եղած ամենավատ նախագիծն է, լրագրողների հետ զրույցում ասաց Վ. Բրյուսովի անվան լեզվաբանական պետական համալսարանի նախկին պրոռեկտոր Ցոլակ Ակոպյանը։
«Այս նախագծով քանդվելու է ողջ բարձրագույն կրթական համակարգը։ Նախկինում, երբ քաղաքական ուժերն ուզում էին իշխանություն վերցնել, հարյուր տոկոս բուհական ինքնավարություն էին խոստանում։ Վստահաբար կարող եմ ասել, որ հարյուր տոկոսից շատ հեռու ենք, նույնիսկ եղածից շատ ավելի վատ վիճակում ենք հայտնվում, որովհետև կառավարման այն համակարգը, որ իրենք այս պահին բուհական համակարգում առաջարկում են, այն ռիսկերը, որ իրենք նպատակների մեջ դրել են… որ իբր բուհերի ինքնավարությունը կբարձրանա, բացարձակ նման բան չի կարող տեղի ունենալ, որովհետև այն երևույթը, որ պահպանվելու է քաղաքական դեմքերի, կուսակցական գործիչների, քաղաքական պաշտոն զբաղեցնող անձանց մասնակցությունը բուհի հոգաբարձուների խորհրդի աշխատանքներին (իսկ հոգաբարձուների խորհուրդը բուհերի բարձրագույն կառավարման մարմինն է), նոր օրենքի նախագծով հոգաբարձուների խորհրդին այս պահին շատ ավելի մեծ լիազորություններ են տրված, քան գործող օրենքով։
Այնպես որ, իշխանական, քաղաքական ազդեցություն և լծակներ ունեցող մարդիկ է՛լ ավելի մեծ հնարավորություն են ունենալու ազդելու բուհերում կայացվող որոշումների վրա»,- համոզմունք հայտնեց Ցոլակ Ակոպյանը։
Նախկին պրոռեկտորի խոսքով՝ թեև բուհերի ինքնավարության մասին է խոսվում, սակայն նույն այդ հաստատություններում կառույցվածքային փոփոխություններ են կատարվում. ակադեմիական միավորների ստեղծման իրավունքն այս պահին տրվում է կառավարությանը, այսինքն՝ վերջնական որոշում կայացնողն հիմնադիրն է՝ այսինքն՝ կառավարությունը։
«Պատկերացնո՞ւմ եք բուհի կառավարման մարմինները՝ հոգաբարձուների խորհուրդը, ակադեմիական խորհուրդը չեն կարող ակադեմիական միավոր ստեղծել։ Այսինքն՝ նրանք պետք է դիմեն լիազոր մարմնին, որ հիմնադիրը վերջնական որոշոիւմ կայացնի։ Այ սա է իրենց առաջ քաշած ինքնավարությունը»,- նշեց Ցոլակ Ակոպյանը։
Նա միաժամանակ հիշեցրեց, որ տարիներ առաջ՝ մասնավորապես 2008-2009 թվականներին, ուսանողները, այդ թվում՝ ինքը, կարողացել են այն ժամանակվա իշխանություններին պարտադրել բուհական կրթության մասին օրենքում փոփոխություն մտցնել և ուսանողների՝ 25 տոկոսով մասնակցություն ապահովվել ոչ միայն բուհի կառավարման խորհրդում, այլև բուհի բոլոր կառավարման մարմիններում։
«Այս օրենքի նախագծով բուհի ակադեմիական խորհրդում, որը գիտխորհրդի փոխարինող մարմին է, ուսանողների մասնակցությունը կարող է լինել մինչև 10 տոկոս։ Այսինքն՝ 10 տոկոսը երաշխավորված չէ. կարող է բուհ լինի, որ որոշի 1 տոկոս։ Սա խոսում է այն մասին, որ ուսանողական ինքնակառավարումը լրիվ զրոյական մակարդակի է հասնում»,- ասաց Ակոպյանը։
Նա ուսանողներին և ուսանողական խորհուրդներին կոչ արեց քննարկումներ սկսել, քանի որ սա իրենց իրավունքների ոտնահարում է։
Նախկին պրոռեկտորի խոսքով՝ ավելին, լղոզվում է «ուսանողական խորհուրդ» հասկացությունը. Օրենքի նոր նախագծով ուսանողական խորհուրդները կարող են մի քանիսը լինել։
«Եթե կարող են տարբեր ուսանողական մարմիններ լինել, ո՞վ է ընտրելու այդ բուհի հոգաբարձուների խորհրդի ուսանողական ներկայացուցիչներին։ Սա ևս լղոզված է և ուսանողական հանրույթի միջև առաջացնելու է պառակտումներ, դժգոհություններ։ Երևի պետք չէ, որ ուսանողությունը միասնական լինի, հանդես գա իր շահերը պաշտպանելու տեսակետից։ Երևի պետք է տարբեր փոքր խմբեր ստեղծել, որ կառավարելը հեշտ լինի։
Ամեն ինչ լիազոր մարմնի ձեռքում է. ում կուզեն՝ կնշանակեն։ Այսինքն՝ ամբողջ փաթեթը հայտնվում է մի մարդու ձեռքում, ինչը հակասում է ՀՀ Սահմանադրությանը, որովհետև Սահմանադրությունը հստակ ասում է, որ բուհերը պետք է ունենան ինքնավարություն և ակադեմիական ազատություն»,- հիշեցրեց Ցոլակ Ակոպյանը՝ շահագրգիռ օղակներին կրկին կոչ անելով բարձրաձայնել առկա խնդիրների մասին։
Նրա խոսքով՝ ուսանողական, ակադեմիական հանրույթն այսօր պասիվ է, մինչդեռ պետք է բարձրաձայնի իր դժգոհությունների մասին։
«Ո՞ւր են բուհերը, ո՞ւր են բուհերի ռեկտորները։ Այո՛, նրանք իշխանության ներկայացուցիչներ են, ծառայում են այսօրվա իշխանություններին, որի համար պատասխան են տալու։ Արդեն պատասխան են տալիս, որի մասին շուտով կիմանանք։ Այս մարդիկ շարունակում են ծառայել իշխանություններին, բայց մոռանում են, որ իշխանություններն անցողիկ են, իրենք վաղն ամաչելու են իրենց ուսանողների աչքերին նայել»,- ամփոփեց Ցոլակ Ակոպյանը։