Թեպետ հոկտեմբերի 9-ին հարեւան երկրում կայանալու են նախագահական ընտրություններ, սակայն Ադրբեջանում չկա այն մթնոլորտը, որը սովորաբար լինում է համապետական նման միջոցառումներից առաջ:
«Վերջին խորհրդարանական ընտրությունների ժամանակ ժողովրդի շրջանում ավելի մեծ հետաքրքրություն կար, քան նախագահական ընտրությունների ժամանակ: Հիմա այնպիսի տպավորությունը է, որ ոչ մեկին չեն հետաքրքրում այս ընտրությունները», ասաց Ադրբեջանցի քաղաքագետ Արիֆ Յունուսը ՙ հավելելով, որ հասարակության անտարբերությունը պայմանավորված է մի քանի հանգամանքով:
Ըստ քաղաքագետի, ընտրությունների օրը մի քանի անգամ փոխվեց եւ ամեն անգամ քարոզարշավ անցկացնելու ժամանակն ավելի կրճատվեց, քարոզարշավը մոտենում է ավարտին, իսկ հեռուստատեսությամբ դեռ նոր է սկսվել քարոզչությունը: Բազմաթիվ թեկնածուներ չեն կարողանում եթերում երեւալ, քանի որ առկա է ճնշումների հսկայական ալիք: Բնակչությունը տեղյակ չէ առաջիկա ընտրությունների մասին, քանի որ հատկապես ընդդիմադիր թեկնածուները չեն կարողանում բնակիչների հետ հանդիպել: Հեռավոր շրջաններում թեկնածուների հանդիպումներն ու նախընտրական քարոզարշավն ամեն կերպ խոչընդոտում են: Քարոզարշավի ընթացքում ձերբակալվել են ընդդիմադիր ակտիվիստներ, ովքեր փորձել են հանդիպել ընտրողների հետ:
«Բնակչությունը կարծում է, որ առանձնակի տարբերություն չկաՙ գնա ընտրությունների, թե՞ ոչ: Միեւնույն է, Կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովն արդեն որոշում է կայացրել, թե ով է ընտրվելու նախագահ, նույնիսկ քանի տոկոս ձայն պետք է ասվի գործող նախագահի օգտին: Այս ամենը բերել է նրան, որ հասարակության շրջանում հետաքրքրվածություն չկա», տեսազանգի միջոցով ասաց քաղաքագետը:
Երեւանից քննարկմանը մասնակցող Կովկասի ինստիտուտի տնօրեն, քաղաքագետ Ալեքսանդր Իսկանդարյանի մեկնաբանությամբՙ Ադրբեջանում հետաքրքրվածություն չկա, քանի որ ընտրություն էլ չկա, չկա ու չի կարող լինել ինտրիգ, մրցակցություն: «Ընտրությունների արդյունքը հայտնի է բոլորին: Դրա մասին գիտեն թե՛ Ադրբեջանից դուրս, թե՛ Ադրբեջանում», ասաց Իսկանդարյանըՙ հավելելով, որ համամիտ է նախագահ Սարգսյանի այն կարծիքին, որ այն, ինչ կատարվում է Ադրբեջանում, ձեռնտու է Հայաստանին:
«Եթե ընտրություններից հետո էլ պահպանվի կայունություն, դա առայժմ ձեռնտու է Հայաստանին»:
Անդրադառնալով ադրբեջանցի կինոռեժիսոր, սցենարիստ Ռուստամ Իբրահիմբեկովի առաջադրման հետ կապված խնդիրներին, Իսկանդարյանն ասաց, որ թեպետ ընտրություններում հաղթելու իրական շանս չուներ, սակայն կինոռեժիսորի մասնակցությունն ավելի հետաքրքրական կդարձներ ընտրությունների ընթացքը: Մասնավորապես ավելի շատ կոնֆլիկտներ կլինեին, ու միջազգային հանրությունն ավելի կդատապարտեր Ադրբեջանի ընտրությունները: Սակայն Ադրբեջանի ԿԸՀ-ն մերժել էր Իբրահիմբեկովի թեկնածությունըՙ պատճառաբանությամբ, որ նա Ռուսաստանի քաղաքացի է:
Արիֆ Յունուսի գնահատմամբՙ Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորման վերաբերյալ Ադրբեջանի նախագահի թեկնածուների տեսակետերը տարբեր են: Հարցի առնչությամբ Ալիեւի տեսակետը չի փոխվել: «Խնդիրը պետք է լուծել բանակցային ճանապարհով, սակայն մեր համբերությունն էլ սահման ունի եւ ամեն պահի կարող ենք դիմել ռազմական գործողությունների», նախագահի տեսակետն է ներկայացնում Յունուսըՙ հավելելով, որ մնացած թեկնածուների կարծիքները տարբերվում են: Թեկնածուների մի մասը հույս չի դնում բանակցությունների կարգավորման վրա եւ կարծում է, որ խնդիրը կարող է լուծվել միայն ռազմական ճանապարհով: Մի մասի կարծիքով էլ մինչ կոնֆլիկտի մասին խոսելը, նախ հասարակությունների միջեւ պետք է երկխոսության դաշտ ստեղծել, լուծել երկրում առկա բազմաթիվ խնդիրներ, ընդհուպՙ բանակի, հետո նոր մտածել հակամարտության կարգավորման մասին: