Նա ուներ աշխարհի ամենագեղեցիկ ժպիտը։ Ես 8 ամիս 2 օր մոլորակի ամենահաջողակ մարդն էի։ Նրա ժպիտը կարող էր միավորել ազգերին, իսկ նրա գրկախառնությունն ավելի ջերմ էր, քան արևը: Կնոջ մասին այսպիսի տողեր է գրել Աշոտ Վարդանյանը, այն կնոջ, որին ապրիլի 26-ին Լեո-Պարոնյան խաչմերուկում վրաերթի է ենթարկել վարչապետ Փաշինյանի կորտեժը։
«Երեկ նա վրաերթի ենթարկվեց, նրա հետ մահացավ նաև մեր փոքրիկը, որ շուտով լույս աշխարհ էր գալու։
Մենք հանդիպեցինք 2021 թվականի օգոստոսի 24-ին։
Դա տարօրինակ իրադարձություն էր, 60 րոպե տևողությամբ պանելային քննարկման ինչ-որ ձև:
Դրանցից 59-ը ես անցկացրել եմ՝ հետևի շարքում կանգնած աղջկան նայելով: Աղջիկը։
Ես պնդեցի, որ մենք նորից հանդիպենք։ Նրա ասած յուրաքանչյուր նախադասությամբ ես ավելի ու ավելի էի սիրահարվում: Նա հեռատես էր, կառուցում էր իր երազանքները դեպի ապագա:
Ուժեղ փոքրիկ աղջիկ, որը ֆանտաստիկ տեխնոլոգիական ընկերություն էր ստեղծում: Նա կազմակերպում էր միջազգային համագործակցություն և երբեք վարկ չէր խնդրում:
Նա այնքան բարձր ձողեր կդներ, որ ոչ մի բան և ոչ ոք չէր համապատասխանի իր չափանիշներին: Այդպես էր նրան տեսնում աշխարհը, բայց ինձ համար նա ամենանուրբ մարդն էր:
Ես 26 տարեկան էի, իսկ նա՝ 28։ Մենք ապրում էինք ցավի ու միայնության մեջ, մինչև գտանք միմյանց։ Առաջին աղջիկը, որին ես երբևէ համբուրել եմ: Մենք երբեք չենք կռվել։
Տարբեր երկրների քաղաքացիներ, բոլորովին այլ կյանքի ճամփորդություններով, մենք չենք կարող ավելի նման լինել: Դա բացարձակ ներդաշնակություն էր և իսկական երջանկություն։
Նա ամբողջովին փոխեց ինձ
Սոնա, իմ Սոնա»: