Քաղաքագետ Արա Պողոսյանը գրում է. «Անընդհատ աչքերիս առաջ սիրիացի ալեւիների սպանդի տեսարաններն Լաթաքիայում… նույն ձեռագիրը, նույն մարդկային չարությունն ու դաժանությունը, որ տեսել է հայ ժողովուրդը օսմանցիների ու նրանց հետնորդ ազերիների կողմից։
Մենք` հայերս, սեփական ցավի գիտակցմամբ ունենք երկու շատ կարեւոր առաքելություն.
-Հզորանալ և ստիպել թշնամիներին հատուցել մեր տեսակի ոչնչացման գործողությունների համար ու ստեղծել հզոր և ֆունկցիոնալ պետություն։
-Որպես ողբերգություններից ու մահից վերածնված ժողովուրդ, պետք է լինենք ապավենը ճնշված ժողովուրդների, լինենք նրանց պաշտպանը և պահապանը նրանց կյանքերի և ունեցվածքի։
Այս երկուսն են այն կարևոր անելիքները, որոնց միջոցով մենք կվեհանանք և Աստծո առաջ կկանգնենք որպես մաքրված և Տիրոջ կամքը իրագործած ժողովուրդ, որպես առաջնեկ ու առաջնորդող ժողովուրդը»։