Մայիսի 13-ին, Ստեփանակերտում մահացել է հասարակական-քաղաքական գործիչ, Արցախյան շարժման առաջամարտիկ Մուրադ Պետրոսյանը:
Մուրադ Ազատի Պետրոսյանը ծնվել է 1948թ. հունվարի 1-ին, Ասկերանի շրջանի Շոշ գյուղում:
1954-1964թթ. սովորել է Շուշիի թիվ 2 ռուսական դպրոցում:
1965թ. ընդունվել է Երևանի շինարարական տեխնիկումը:
1967թ. ձերբակալվել է զինամթերքի առևանգման կասկածով:
1968թ. Հայկական ԽՍՀ Գերագույն դատարանի կողմից դատապարտվել է տասը տարվա ազատազրկման:
1977-1988թթ. զբաղվել է ազգային ինքնագիտակցության զարթոնքի քարոզչությամբ:
1983թ.ապրիլի 24-ին Արցախում առաջին անգամ «Մենք ենք մեր սարերը» կոթողի մոտ կազմակերպել է հանրահավաք՝ նվիրված Մեծ Եղեռնի զոհերի հիշատակին:
1985թ. ձերբակալվել է ապրիլի 24-ին Հայոց Ցեղասպանությանը նվիրված հանրահավաք կազմակերպելու պատճառով:
1988թ. օգոստոս֊ից մինչև 1990թ. հունվար եղել է «Ղարաբաղ» կոմիտեի լիազոր ներկայացուցիչն Արցախում։
1988թ. դեկտեմբերին ձերբակալվել է ԽՍՀՄ ՊԱԿ մարմինների կողմից Արցախ զենք տեղափոխելու փորձի համար:
1989թ. ապրիլին ազատ արձակվելուց հետո զբաղվել է ինքնապաշտպանական խմբերի կազմակերպմամբ և նրանց համախմբմամբ:
Մինչև 1991թ. մարտ ամիսը հանդիսացել է Արցախի ինքնապաշտպանական ուժերի միավորված շտաբի համակարգող:
1991թ. օգոստոսին ստեղծել է «Արցախի ժողովրդական ճակատ» հասարակական-քաղաքական կազմակերպությունը:
1991թ. հոկտեմբերին նշանակվել է Արցախի ինքնապաշտպանական ուժերի հրամանատարի քաղաքական հարցերով առաջին տեղակալ:
1991թ. դեկտեմբերի 28-ին Ստեփանակերտի թիվ 1 ընտրատարածքից ընտրվել է ԼՂՀ առաջին գումարման Գերագույն խորհրդի պատգամավոր:
1992-1993թթ. ԼՂՀ Պաշտպանության բանակի պարետն էր,
1993թ. սեպտեմբերին՝ ՊԲ հրամանատարի գաղափարաքաղաքական հարցերի գծով տեղակալ։
1995թ. ապրիլի 30-ին Ստեփանակերտի թիվ 6 ընտրատարածքից ընտրվել է ԼՂՀ 2-րդ գումարման Գերագույն խորհրդի պատգամավոր:
1996թ. խորհրդարանում ստեղծել է «Ծայրահեղ կարիքավոր ընտանիքներին օգնության հիմնադրամ», որը գործել է մինչև 1999թ.:
1997թ. ընտրվել է ԱԺ պաշտպանության և անվտանգության մշտական հանձնաժողովի նախագահ:
1999թ. եղել է Հայկական ազգային դեմոկրատական կուսակցության նախագահ:
1998-2001թթ. «Ազատ Արցախ» թերթում վարել է «Քաղաքական մեկնաբանություն» ամենշաբաթյա շարքը:
2001թ. հուլիսից հրատարակել է հեղինակային վերլուծական «Что делать» թերթը:
2005թ. մարտի 4-ին հիմնադրել է «Բարոյական վերածնունդ» կուսակցությունը և նախագահել այն:
2007թ. նոյեմբերին նշանակվել է «Ազատ Արցախ» հանրապետական թերթի գլխավոր խմբագիր:
2008թ. հունիսից մինչև 2018թ. դեկտեմբերի 14֊ը ԼՂՀ նախագահի ներկայացուցիչն էր հատուկ հանձնարարությունների գծով։
Պարգևատրվել է «Մեսրոպ Մաշտոց» շքանշանով (ԼՂՀ նախագահի թիվ 53-Ա հրամանագիր 30.08.2014թ.), «Մխիթար Գոշ» (ԼՂՀ նախագահի թիվ 72 հրամանագիր 01.09.2006թ.), «Արիության համար» մեդալներով (ԼՂՀ նախագահի թիվ 21 հրամանագիր 19.02.1998թ.):
Ականավոր հասարակական, քաղաքական գործիչ Մուրադ Պետրոսյանի մահվան կապակցությամբ Արցախի Հանրապետության նախագահ Արայիկ Հարությունյանը ցավակցական հեռագիր է հղել:
Հեռագրում ասված է.
«Խոր ցավով ու ափսոսանքով տեղեկացա Արցախի նվիրյալ զավակ, ականավոր հասարակական, քաղաքական գործիչ Մուրադ Պետրոսյանի մահվան մասին։
Մուրադ Պետրոսյանը կանգնած է եղել Արցախյան ազգային-ազատագրական շարժման ակունքներում և առաջիններից մեկն է բարձրացրել մեր պայքարի դրոշը, դարձել համաժողովրդական ընդվզման առաջամարտիկներից։ Նա իր ողջ գիտակցական կյանքը նվիրաբերել է ազգային գաղափարախոսության տարածման ու պաշտպանության վեհ գործին՝ իր անջնջելի հետքը թողնելով մեր նորագույն պատմության մեջ։
Տարբեր ժամանակահատվածներում զբաղեցնելով բարձր պաշտոններ հանրապետության օրենսդիր և գործադիր մարմիններում՝ Մուրադ Պետրոսյանը անձնվիրաբար ծառայել է իր հայրենիքին և արժանիորեն վայելել հարազատ ժողովրդի սերն ու հարգանքը։ Նրա մահը մեծ կորուստ է բոլորիս համար։
Արցախի Հանրապետության ժողովրդի, իշխանությունների և անձամբ իմ անունից խորին ցավակցություն ու զորակցություն եմ հայտնում հանգուցյալի ընտանիքին, հարազատներին ու մերձավորներին, գաղափարակից ու զինակից ընկերներին, մաղթում եմ բոլորին տոկունություն ու ոգու կորով։
Մուրադ Պետրոսյանի հիշատակը միշտ վառ կմնա սերունդների հիշողության մեջ»։