1851թ. մայիսի 29-ին Թիֆլիսում ծնվել է պատմաբան, հրապարակախոս, հասարակական գործիչ Գրիգոր Ջանշյանը: Ավարտել է Մոսկվայի Լազարյան ճեմարանը,Մոսկվայի համալսարանի իրավաբանության ֆակուլտետը, զբաղվել փաստաբանությամբ, իրավաբանությամբ: Դեռևս ուսանողական տարիներին մեծ հետաքրքրություն է ցուցաբերել լրագրության նկատմամբ, տպագրվել «Ռուսկիե վեդոմոստի», «Ռուսկիե միսլի», «Վեստնիկ Եվրոպի» և այլ ամսագրերում:
Արևմտահայության վիճակը շատ է զբաղեցրել նրան, թե’ իր հոդվածներով, թե’ ֆինանսական միջոցներով փորձել է օգնության հասնել իր տառապյալ ժողովրդին:
1897 և 1898 թվականներին կրկնակի հրատարակվեց նրա «Եղբայրական օգնություն Թուրքիայում տուժած հայերին» ժողովածուն ռուսերենով, որի հասույթով ստեղծել է դրամական ֆոնդ՝ կարիքի մեջ գտնվող արևմտահայերին օգնելու համար։ Ջանշյանն այս ժողովածուում մանրամասնորեն փորձել է նկարագրել, պատկերել արևմտահայերի ծանր, դժոխային կյանքը Թուրքիայում, ջարդերը: Ժողովածուի պատկերազարդումները կատարել էին Վ. Սուրենյանցը և Հ. Այվազովսկին:
Սա հանրագիտարանային ժողովածու է, որտեղ ընդգրկվել են անվանի այն հեղինակները, որոնց գործերը վերաբերում են հայ ժողովրդի պատմությանը, մշակույթին, հայկական հարցին, հայոց ցեղասպանությանը:
Ժողովածուում հանդես են եկել ռուս ականավոր գրողներ (Լ.Տոլստոյ, Ա.Չեխով, Վ.Կորոլենկո), բանաստեղծ-թարգմանիչներ, մշակույթի, գիտության գործիչներ (Կ.Տիմիրյազև, Մ.Կովալևսկի, Ա.Վեսելովսկի, Ա.Կոնի) իրենց աշխատություններով։
Այս Ժողովածուի հասույթը բավականին լուրջ գումար կազմեց (առաջին և երկրորդ հրատարակությունների գումարը միասին կազմեց շուրջ 60 հազար ռուբլի): Եվ հնարավորություն տվեց Դիարբեքիրբում, Ախթամարում, Բալուում, Աղբակի Ս.Բարդուղիմեոս վանքում, Ֆռնուզի Ս.Աստվածածին վանքում, Ալաշկերտում, Վանի Սալնապատի Ս.Գրիգոր մենաստանում, Սիսում, Կյուրինում, Ջարսանջակում, Հասան-Բեյում և Մուշում հիմնել որբանոցներ, բացվեցին շուրջ 12 որբանոցներ:
Այդ գործում նրան օգնում էր Մաղաքիա Օրմանյանը:
Այդ անձնվեր և բարի գործի համար ժողովուրդը Ջանշյանին անվանեց «Որբերի հայր»:
Ջանշյանը նպատակ ուներ ժողովածուն հրատարակել նաև երրորդ անգամ, սակայն մահը անժամանակ այցելեց նրան: Այս ժողովածուն վերահրատարակվեց Երևանում և Մոսկվայում 2014 թվականին:
1893 «Դիև» ծածկանունով լույս տեսավ «Հայկական հարցը Թուրքիայում» գրքույկը, որտեղ Ջանշյանը գրել է, որ հայկական հարցը պետք է վճռել «իրավունքի, արդարության, մարդասիրության պահանջների համաձայն»։
Գրիգոր Ջանշյանը մահացել է Մոսկվայում 1900թ. հուլիսի 17-ին` իր ամբողջ ունեցվածքը կտակելով Արևմտյան Հայաստանի որբանոցներին, Ամենայն հայոց կաթողիկոսությանը, իսկ ամենամեծ հարստությունը` անձնական գրադարանը, Էջմիածնի մատենադարանին: