Արևմտահայ գրականության առանցքային գրողներից մեկի` Դանիել Վարուժանի «Հացին երգը» ժողովածուն անցյալ տարի թարգմանվեց թուրքերեն:
Ստամբուլում և առհասարակ ամբողջ Թուրքիայում հանրահայտ հայկական «Արաս» հրատարակչությունը, թարգմանիչ Օհաննես Շաշկալի հետ, դեռ շատ վաղ էր նախատեսել կյանքի կոչել այս կարևոր հրատարակությունը:
Վարուժանի ստեղծագործությանն ու ժողովածուի թարգմանությանն ընդարձակ անդրադարձ էր կատարել նաև թուրքական «Gazete Duvar» թերթը, որտեղ ուշագրավ է հատկապես ստորև բերված հատվածը.
««Հացի երգիչը» ապրուստի հիմնական աղբյուր հանդիսացող գյուղական կյանքը ծայրաստիճան մանրամասն, աշխույժ և կրքոտ լեզվով վերածել է բանաստեղծության։
«Հացին երգը» միանգամայն կարելի է ընկալել «ձոն աշխատանքին» և «ժողովրդի հացը» իմաստներով»։
Այս ժողովածուի մասին խիստ հետաքրքրական է հենց իր` Վարուժանի գրությունը.
«Այժմ կգրեմ «Հացին երգը», որ հուսամ տարիե մը լույս կտեսնե. այդ հատորին մեջ երգված պիտի ըլլան հայրենի հողը, մշակներու աշխատությունը և գյուղական կյանքի խաղաղ մեծությունները»:
Դանիել Վարուժանը զոհ գնաց 1915թ. Օսմանյան Թուրքիայի կազմակերպած` մարդկության մեջ չլսված ոճրագործությանը Հայոց ցեղասպանությանը:
