Քաղաքագետ Վլադիմիր Մարտիրոսյանը գրում է. «Սկսեմ էսպես, «խելոքներ» նախ հեղաշրջման համար պետք է գոնե նվազագույնը ունենաս իշխանության մի մաս՝ փոքր, մեծ էական չէ: Հեղաշրջումը ներիշխանական պրոցես է և ներիշխանական ազդեցություն՝ մեկին գահընկեց անելու և նրա տեղը զբաղեցնելու կուլմինացիայով: Հասկանալի է, որ« հեղափոխություն» բառը փոխարինել եք հեղաշրջումով, որ ձեր «բազմաէպիտետ հեղափոխության» բրենդինգին չվնասեք, չնայած էլ ուր վնասեք:
«Ահաբեկչություն» բառն էլ լավ կլինի չօգտագործեք, որովհետև ողջ աշխարհն է տեսնում, որ ահաբեկման և շանտաժի բառացի բոլոր՝ վերբալ, տեքստային և հոգեբանական վարժությունները կիրառում եք արդեն շուրջ մեկ ամիս խռոնիկ կերպով և դա որևէ դատարանում կամ որևէ մեկին դրսում ապացուցելու կարիք չկա, նույնիսկ, եթե այդ դատավորը վերջին երկու տխրահռչակներից որևէ մեկն է կամ որևէ դեսպանատան քաղաքական հարցերով խորհրդատուն:
Երկրորդ, հատուկ չեմ անդրադառնալու այն իբր «ապացուցողական բազային», որը կիսաճշմարտությունների և բնականաբար խորը մանիպուլյացիոն մի համախումբ է, որը իշխանությունը ուզում է դարձնել իբր արժանահավատ և փորձում ստիպել կուլ տալ խայծը: Բայց որքան հասկանում եմ իշխանության կողմից վաղուց մշակված, նրբությամբ ձևախեղված և երեկ փաստացի հարմար պահին իրագործման դրված «ՀակաՊլան» մեգաօպերացիայի կիսաճշմարտությունների, ձևախեղումների և մանիպուլյացիաների տակ շատերն են մնացել:
Հասկանալի է, որ գործի էր դրվել ոչ միայն իշխանական քարոզչամեքենան մեզ համար սնանկ ու սովորական դարձած և անվերադարձ ավարտված (конченный) դերակատարներով , այլ նաև կառավարության անդամներից սկսած, ընտանիքի անդամներով շարունակած և նույնիսկ «под прикрытием» աշխատող իրականում ծպտյալ իշխանական, բայց ընդդիմադիր խաղացող դերատարների ողջ ռեսուրսը: ՔՊ-ից և իշխանամերձ շրջապատից միայն չալո շունը չարտահայտվեց և չտվեց որակումներ «Պլանին» և չաշխատեց «ՀակաՊլանի» համար:
Ֆիքսեմ միայն, որ ուժերի գերլարման, քաղաքական նսեմացնող որակումների, արժանապատվությունը նսեմացնող որակումների և իրավական նորմերի շուրջ «մեկ տոննա» խախտումների և կեղծ որակումների շնորհիվ , նրանց հաջողվեց ամբողջ օրը ողջ պետական, ուժային, քարոզչական, կադրային գերշահագործման արդյունքում «նակդաունի» ենթարկել ողջ հակաիշխանական դաշտին:
Նրանք գերկազմակերպված էին և գերկենտրոնացած «ՀակաՊլան» օպերացիայի վրա: Հակառակ դաշտը գերտարալուծված էր, գերտարրանջատված, գերտարերային, գերանկազմակերպ, գերչկենտրոնացած և գերիներցիոն:
Երեկը ավարտվեց ուշ գիշեր: Ողջ օրը մի մեծ ապացուցողական բազա էր, թե ինչու, ինչպես և ինչ հաշվարկներից ելնելով է Փաշինյանը ուժերի գերլարումով, աջ ու ձախ շարժումները չհաշվարկելով, վա բանկ գնալով, ժողովրդավարության և իրավականության մնացորդները առհամարելով գնում խնդիրների լուծմանը: Այդ խնդիրների ծանրությունը նա արդեն փորձում է թոթափել՝ կարգ, ձև, տրամաբանություն, կոռեկտություն, քաղաքական մշակույթի նորմ, կարմիր գիծ խախտելով և վճարվելիք գինը չհաշվելով ՝ նույնիսկ, եթե գինը ԱԱԾ պետ հանելն է:
Նակդաունը մեկ-երկու օրից կանցնի: Բոլորը այդ թվում հակափաշինյանական ֆրոնտը ոտքի կկանգնի, բայց արդյոք բավարար ջանքեր կգործադրի երեկվա ողջ օրից եզրակացություններ և շտկումներ անելու ուղղությամբ, թե իներցիան այլևս միակ հակափաշինյանական գործիքակազմն է. չգիտեմ: Ուզում եմ հուսալ, որ կանի:
P.S.
Մնում եմ նույն կարծիքիս և պնդում, որ Փաշինյանի խառը խփոցին, տարերային և շատ թիրախների հետ միաժամանակյա պատերզմը և ձգտումը բոլորին դարձնել մեկ թիրախ, որ իր գործը հեշտանա կոչվում է վերջնախաղ, որը նա տանուլ է տալու: Բայց տանուլ է տալու միայն մեկ պայմանում, եթե իներցիոն պայքարը նրա դեմ վերածվի ոչ թե միասնականի այլ բազմակենտրոնի, որը X պահերին գոնե կարող է դառնալ միակենտրոն պաշտպանվող և Y պահին հակահարձակման անցնող, ոչ թե անվերջ տրիգերի սպասող և հերթական տրիգերը տանուլ տվող:
P.S.
Իմ իմացած մարդկանցից Բագրատ Սրբազանը ամենաձիգ և ամենապատրաստ եզակիներից մեկն է Հայաստանում, ով պատրաստ է դիմակայել իրեն բաժին ընկած դժվարություններին և մարտահրավերներին անազատության մեջ, որովհետև նա պատրաստ էր և դիմակայում էր ավելի ծանր և խրթին մարտահրավերներին ազատության մեջ»:
