Շիրակի հոգեւոր թեմի առաջնորդ Միքայել եպս. Աջապահյանի օրհնությամբ եւ Եկեղեցիների համաշխարհային խորհրդի «Հայաստանյան կլոր սեղան» հիմնադրամի աջակցությամբ թեմում իր գործունեությունն է սկսում «Սոցիալական հարմարակման (ադապտացիայի) քրիստոնեական հոգեբանության կենտրոնը»:
Ինչպես նշում են կենտրոնի նախաձեռնողներն ու պատասխանատուները, ուսումնասիրությունները վկայում են, որ Շիրակի մարզի բնակչության մի ստվար զանգված ունի նեւրոտիկ, վարքային եւ սթրեսային խանգարումներ` կապված հետերկրաշարժյան շրջանի, սոցիալ-տնտեսական ծանր պայմանների, արժեհամակարգի փոփոխության եւ այլ գործոնների հետ: Նշված խանգարումները հանգեցնում են սոցիալական միջավայրից անձի հեռացման, ինքնամեկուսացման, ագրեսիվ վարքի դրսեւորումների, աշխատունակության անկման եւ հասարակության համար բացասական այլ հետեւանքների: Նոր կենտրոնի ստեղծման նպատակը մարզի նեւրոտիկ, վարքային եւ սթրեսային խանգարումներ ունեցող անձանց հոգեբանական եւ բուժական աջակցությունն է, նրանց սոցիալական ադապտացիան քրիստոնեական հոգեբանության մեթոդի կիրառմամբ, վերջին հաշվով` առողջ հասարակության ձեւավորումը հոգեպես կայուն մարդկանցով:
«Սոցիալական հարմարակման քրիստոնեական կենտրոնը» բացառիկ է նրանով, որ հանրապետությունում առաջին անգամ փորձ է արվում համադրելու գիտական հոգեբանության եւ քրիստոնեական բժշկության, ի մասնավորին` Հայ առաքելական եկեղեցու կողմից բազում դարեր կիրառվող, բայց արդեն գրեթե մոռացված բուժական մեթոդները: Կենտրոնն իր ուշադրությունը սեւեռելու է նաեւ ազգային ավանդական բժշկության մեթոդներին` դրանք կիրառելով գիտական բժշկության մեջ: Այստեղ միաժամանակ աշխատելու են հոգեբանն ու հոգեւորականը: Հոգեբանն իրականացնելու է հետազոտություն եւ օգնություն, իսկ հոգեւորականը` խորհուրդ եւ աջակցություն: Բուժման եւ սոցիալական վերահարմարվողության ամբողջ ընթացքում շահառուներն ընդգրկված են լինելու տարբեր հանրօգուտ եւ եկեղեցանպաստ ձեռնարկներում: Հատկանշական է, որ բուժումն ու սոցիալական վերահարմարեցումը լինելու են առանց դեղորայքի: Աջակցման մեթոդներն են լինելու հոգեթերապիան, աղոթքն ու հաղորդությունը, ազգային ավանդական սովորույթների կիրառումը:
Կենտրոնն իր ուշադրությունը սեւեռելու է նաեւ այնպիսի հիվանդությունների վրա, ինչպիսիք են մանկական զարգացման խանգարումները (աուտիզմ), հոգեկան անբուժելի համարվող խանգարումները, դիվահարությունը եւ այլն:
