Հայտնի է, որ Ադրբեջանի մշակութային քաղաքականության առանցքում է հարեւան երկրների ու ժողովուրդներին պատկանող ամենատարբեր նյութական եւ ոչ նյութական մշակութի հարուստ ավանդույթներն իրեն վերագրելը ու միջազգային ատյաններում որպես սեփականություն հրամցնելը:
Օրերս «Էթելաաթ» օրաթերթը «Զորխանե. սիրելի անծանոթը» վերնագրով հոդվածում զարմանքով գրում է, որ Ադրբեջանի Հանրապետության անունով ըմբշամարտ եւ Զորխանե մարզաձեւը գրանցվել է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի ցանկում՝ այդ լուրը բնութագրելով «տարօրինակ ու անհավատալի»: Թերթը հռետորական հարց է բարձրացնում այն մասին, թե «ինչպե՞ս է հնարավոր, որ սպորտաձեւը, որով մենք հպարտանում ենք երկար տարիներ եւ արմատներով մեր մշակույթից, քաղաքակրթությունից եւ կրոնից է սերում. հանկարծ գրանցվի աշխարհի ամենահեղինակավոր մշակութային կազմակերպությունում՝ մեկ այլ երկրի անունով, որը այս սպորտաձեւի վերաբերյալ որեւէ պատմություն չունի»:
Իրականում Զորխանեն իրանական հասարակության մեջ միայն մարզաձեւ չէ, դրա համար նախատեսված փոսը քաղաքի ըմբիշների ու մեծերի հավաքատեղի է եղել: Այլ կերպ ասած՝ սպորտից բացի այն առիթ է եղել, որ մարդիկ իրենց խնդիրները քննարկեն:
Այդուհանդերձ, փաստը մնում է փաստ, որ իրանական ազգային սպորտաձեւը գրանցվել է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ում՝ որպես Ադրբեջանի Հանրապետության մնայուն ժառանգություն: Ընդ որում, զավեշտալին այն է, որ նշված միջազգային կառույցները հաշվի չեն առել այն կարեւոր փաստը, որ Ադրբեջանում Զորխանե սպորտաձեւի համար նույնիսկ կենտրոն չկա:
Հարկ է նշել, որ իրանական հանրության համար առհասարակ այդ լուրն այնքան անհավանական է, որ նույնիսկ դրա մասին իմանալուց հետո դեռ հույս ունեն, որ այն չի համապատասխանում իրականությանը եւ շուտով կհերքվի: Մինչդեռ հայկական իրականության համար սովորական դարձած ադրբեջանական այդ գործելակերպը բոլորովին էլ զարմանքի տեղ չի տալիս եւ վերահաստատում է օտար մշակութային արժեքներին տիրանալու Բաքվի նպատակադրված մոլուցքը: Եվ այստեղ խնդիրը բնավ էլ որեւէ սպորտաձեւը յուրացնելը չէ, այլ՝ տարածաշրջանի բնիկ ժողովուրդների ստեղծած քաղաքակրթությունը սեփականացնելու ռազմավարությունն է: Ակնհայտ է, որ այդ պայմաններում հայ-իրանական համագործակցությունը անհրաժեշտ է խորացնել նաեւ պատմական խեղաթյուրումների դեմ պայքարի գործում:
ԿԱՐԵՆ ՄԿՐՏՉՅԱՆ