«Հարգիզ»
Փիքր ու խիալըս ՀԱՐԳԻԶ աշխարքի ցավի մասին է,
Խիղճի, նաչարի, տընանգի, բարու ու լավի մասին է…
Սայաթ Նովա
Սեփական հույզերն ու ապրումները պատկերելիս, Սայաթ Նովան ՄՇՏԱՊԵՍ ընտրում էր իր հարուստ բառապաշարի՝ տվյալ ժամանակաշրջանին հարիր իմաստավոր բառերն ու արտահայտությունները: Այդ պատճառով էլ Մեծն Բանաստեղծն իր հայերեն խաղերից մեկի միջուցով «աշխարքի ցավի մասին փիքր ու խիալի» տեւականությունը նկարագրելիս, «ՄՇՏԱՊԵՍ» բառիմաստի փոխարեն պիտի օգտագործեր «երբեք» եւ «հանապազ» ներհակ իմաստներով «ՀԱՐԳԻԶ» բառը, (թեև բառը ժամանակակից պարսկերենում կիրառելի է միայն ժխտական նախադասություններում) այլ ոչ թե՝ «ՀԱՐԳԱՀ»-ը, այնպես, ինչպես անվանի Սայաթնովագետ Մորուս Հասրաթյանն է առաջարկում «խմբագրել» բառը:
Մինչեւ «Հարգիզ»-ը «հարգահ»-ով փոխարինելը, միգուցե սայաթնովագետը ստուգել է բառիմաստն ու կարծել, որ «Հարգեզը» բոլոր ժամանակներում երբեւէ «մշտապես» իմաստը չի ունեցել: Դրա համար էլ առաջարկել է բառը փոխարինել պարսկերեն «Հարգահ»-ով, որը փոխատու լեզվով նշանակում է «երբ», «ամեն անգամ», եւ այլն:
Բայց, եթե Մ. Հասրաթյանը Խաչատուր Աբովյանի «Վերք հայաստանի» վեպն ընթերցելիս նկատեր «հարգիզ» արտահայտությունը՝ (Ծիծաղն ու խնդությունը նրա երեսիցը պակաս չէ՛ր հարգիզ), այլեւս չէր խմբագրի Սայաթ Նովայի երգն ու «հարգիզ»-ը կթողներ անփոփոխ: Չէ՞ որ պարսկերենով (hargez) «հարգեզ» բառն ունի երկու իմաստ. ժամանակակից պարսկերենով՝ «երբեք», իսկ հնեաբանորեն՝ «մշտապես»:
Տիպաբանական զուգահեռներ կարելի է անցկացնել նաեւ պարսկերեն «hargez» եւ հայերեն «այլեւս» բառերի միջեւ: Քանի որ «այլեւս» բառն էլ, «հարգիզ»-ի օրինակով, տարբեր իրավիճակներում մերթ օգտագործվում է ժխտական նախադասության մեջ, մերթ՝ հաստատական:
Ավելի հաճախ են հանդիպում «այլևս» բառը «այսուհետև» իմաստով ժխտական նախադասություններում: Օրինակ՝ «Այլեւս մի՛ արի», «Նա այլեւս չի մասնակցի համերգին»: Իսկ հաստատական նախադասություններում «այլեւս» բառը երբեմն կիրառվում է նաեւ «արդեն» իմաստով, այսպես. «Ես այլեւս կարող եմ մտքերս արտահայտել», «Նա այլեւս վստահում է ինձ» եւ այլն: ԳՐԻԳՈՐ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ