Բաշի քյարթմա
Ամուսնությունը մարդու կյանքի կարեւորագույն դրվագներից է, բայց ոչ՝ պարտադիրներից: Քեզ միայն կարող են ամուսնանալու հարցում խորհուրդներ տալ, թեկնածուներ առաջարկել, բայց ոչ՝ ավելին:
Բայց նաեւ լինում են պահեր, երբ ստիպված ես մոռանալ քո աշխատանքային կարիերա ստեղծելու նախապես հաշվարկված քայլերն ու ամուսնական լուծը կամավոր հիմունքներով կախել վզիցդ:
Ինձ միշտ հետաքրքրել է, թե ինչու ամուսնական զույգերին նմանեցնում են սայլին լծված զույգ եզների: Կամ ինչո՞ւ ամուսնությունն Իրանում համեմատում են «անիծյալ պարանը վզից կախելու» տարօրինակ սովորույթի հետ: Էլ չխոսենք ամուսնության պատկերավոր նկարագրությամբ հայերենում տարածված «ականջը կտրելու», մեղմ ասած՝ անհասկանալի ավանդույթի մասին:
Ո՞վ կարող է ինձ բացատրել, թե ինչո՞ւ ռուսերեն брак բառը միաժամանակ երկու տարբեր իմաստներ է արտահայտում՝ «ամուսնություն» եւ «վատորակ արտադրանք»:
Ի դեպ, քաղաքացիական ամուսնությունից բացի, կա նաեւ «քաղաքական ամուսնություն», որը ԶԱԳՍ-ում գրանցվելու փոխարեն ձեւակերպվում է կոալիցիոն հուշագիր ստորագրելով:
Մեր խայտաբղետ քաղաքական անդաստանում նմանատիպ ամուսնական կապ է հաստատվել բոլորովին վերջերս՝ Երեւանի նորընտիր ավագանու նիստի ժամանակ: «Հանրային ձայն» կուսակցության քավորությամբ, «Քաղաքացիական պայմանագիր» եւ «Հանրապետություն» կուսակցությունների միջեւ ստեղծվել է ամուր ամուսնական կապ, որի արդյունքում ծնվեց Երեւանի նոր քաղաքապետը: Ասենք շնորհավոր:
Բայց խնդրում եմ ռուսերեն брак բառի երկու իմաստները չփորձենք կապել այս քաղաքական ամուսնության հետ: Մեղք է:
ԳՐԻԳՈՐ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ