Պուշկինի 4 հասցեում գտնվող «ArtKvartal»-ի մասին մենք արդեն խոսել ենք (տես Արա Շահումյանի «Գենեսիս» ցուցահանդեսի մասին մեր նյութը): Անդրադառնանք այդ նախաձեռնությանն ավելի մանրամասնորեն: Պուշկին 4 հասցեն շուրջ տասը տարի է, ինչ հայտնի է իր արվեստանոցներով, եւ Երեւանի ժամանակակից արվեստի ներկայիս բնօրաններից մեկն է: Այս տարի այնտեղ գործող արվեստագետները հանդես եկան նոր՝ «ArtKvartal» կոչվող նախագծով: Նախագիծը մի հարթակ է, որտեղ արվեստագետները ոչ միայն ապրում եւ ստեղծագործում են, այլեւ ցուցադրում իրենց ստեղծագործություններն ու վաճառում դրանք: Արվեստանոցներից զատ, այժմ այնտեղ գործում են անտիկ իրերի, հագուստի խանութ եւ սրճարան: Ներկայիս «ArtKvartal»-ի կորիզը կազմում են այնտեղ անցկացվող բազմաթիվ ցուցահանդեսները, որոնք պարբերաբար թարմացվում են եւ իրենց հարկի տակ ընդունում ինչպես հին եւ փորձառու, այնպես էլ նոր եւ ավելի փորձարարական հակումներով արվեստագետների:
Նոյեմբերի 13-ին էլ «ArtKvartal»-ը ներկայացրեց երկու տարբեր՝ Գայ Ղազանչյանի «IUVENIS»-ը (Երիտասարդություն) եւ Արտուշ Պետրոսյանի գործերի ցուցադրությունը:
Գայ Ղազանչյանի «IUVENIS» ցուցադրությունը, արվեստագետի խոսքերով, «երիտասարդության մասին է՝ իմ ու քո, այն վառ մարդկանց, որոնք ստեղծել են ուզում, այստեղ յուրաքանչյուրը կարող է գտնել իրեն»… Ցուցադրությանը ներկայացված դիմանկարներում պատկերված են երիտասարդ մարդիկ՝ տարբեր խառնվածքների, տարբեր բնավորությամբ եւ գունային լուծումներով: Ցուցադրության խոհափիլիսոփայական տարր էր իր մեջ ամփոփում ներկայացված միակ դիմաքանդակը, որի մեջ բույն են դրել թռչունները ու գլխի շուրջ պտույտներ են գործում: Մարդը ցույց է տալիս իր դեմքը, մինչ ներսում գաղափարը դեռ նոր է հասունանում, իսկ թռչնակները՝ մտքերը, նոր են սովորում թռչել:
Երկրորդ ցուցադրությունն արդեն շենքի նկուղային հարկում է: Մենք մուտք ենք գործում մի վայր, որն ասես հին հռոմեական կատակոմբների երեւանյան տարբերակը լինի: Արտուշ Պետրոսյանի ցուցադրությունն ինքնատիպ է, նկարչի մոտ գերակշռում է խառը տեխնիկան: Կտավները հիմնականում մուգ գույներով են արված: Արվեստագետը դիտողին ցույց է տալիս ներկայիս այն իրականությունը, որը ոչ բոլորն են ցանկանում տեսնել՝ կյանքի թողած ազդեցությունը ժամանակակից մարդու ապրումների ու զգացումների վրա:
ՀՐԱՉՅԱ ԳԱԼՍՏՅԱՆ