Ի տարբերություն Էմմա Պալյանի, որ անկեղծորեն խոստովանել է՝ ամուսինն իր օգնական է հասարակական հիմունքներով, թե՛ իշխանական, թե՛ ընդդիմադիր որոշ պատգամավորներ անգամ դա անելու քաջությունը չունեն: Հարազատ-բարեկամներին, սկեսուր-սկեսրայրներին, ամուսններին ու տալներին օգնականի կամ այլ հաստիքում տեղավորելը նոր բան չէ, ավելին՝ ոչ միայն Հայաստանին, այլեւ անգամ խիստ ժողովրդավար երկրներին է բնորոշ: Արցախահայության կենցաղային, սոցիալական, հոգեբանական ու մի շարք այլ խնդիրների, ինչպես նաեւ՝ մեր երկրի առաջ ծառացած անվտանգային ու քաղաքական հարցերի կողքին, հավատացնում եմ, ՔՊ-ական պատգամավորի ամուսնու՝ հասարակական հիմունքներով օգնական լինելու հարցը պարզապես ոչինչ է: Պալյանը ինչպես եւ ՔՊ-ական ու ընդդիմադիր մյուս բոլոր պատգամավորները, աչքիս լույսը չեն բոլորն էլ նույն սանրի կտավն են, պաշտոնն էլ, ըստ անհրաժեշտության ու նպատակահարամարության, իրենց են ծառայեցնում: Բայց առնվազն բարոյական չէ չխոսել կամ չիմանալու տալ մյուս պատգամավորների ընտանիքի անդամների օգնական կամ վարորդ լինելու հանգամանքի մասին:
Ընդդիմադիրներն ու այդ հարցով մտահոգված իմ գործընկերները կարող են դույզն-ինչ էքսկուրս անել խորհրդարանի պաշտոնական կայքում, ու պարզ կլինի, թե ով՝ ում բարեկամն է: Պալյանի ամուսինը ոչ թե գրանցված, այլ հասարակական հիմունքներով օգնական է, ինչը, կարծես թե, բացի ԱԺ մուտք գործելու «արտոնությունը», այլ բան, ընդհուպ՝ աշխատավարձ չի ենթադրում: Բայց «Ազգ»-ի տեղեկություններով՝ թե՛ իշխանական, թե՛ ընդդիմադիր պատգամավորների օգնականների շրջանում ու խմբակցության աշխատակազմի մեջ ներգրավված են նաեւ երեսփոխանների ԽԾԲ շրջանակի անձինք: Հիմա հենց այդ նույն շրջանակի մարդիկ են, որ մոռանալով նույն կարգավիճակ ունենալու հանգամանքի մասին՝ չարախոսում են մեկ ուրիշի «օգնական» ամուսնու մասին: Իհարկե, սրա-նրա պատերի տակ (Facebook-ի) բամբասողները խոսելու են դեռ այնքան ժամանակ, քանի դեռ սոցիալական ցանցերի գրառում-մեկնաբանությունները նաեւ իրենց չեն հասել:
ՍԵՎԱԿ ՎԱՐԴՈՒՄՅԱՆ