Հոկտեմբերի 14-ի առավոտյան «Just Stop Oil» (Վե՛րջ տվեք նավթին) ակցիայի երկու ակտիվիստ Լոնդոնի Ազգային պատկերասրահում գտնվող Վան Գոգի «Արեւածաղիկներ» կտավի վրա երկու պահածոյացված տոմատի հյութ են դատարկում, որից հետո նրանցից մեկը վանկարկում է.
«Ի՞նչն է ավելի կարեւոր՝ արվեստը, թե կյանքը: Արդյոք այն ավելի՞ թանկ է, քան սնունդը, քան արդարությունը: Ի՞նչն է ձեզ ավելի մտահոգում՝ կտավի՞ անվտանգությունը, թե՞ մարդկանց եւ մեր մոլորակի…»:
«Just Stop Oil» ակցիան սկիզբ է առել այս տարվա փետրվարի 14-ին եւ ուղղված է ընդդեմ նավթային վառելիքի արտադրման ու շահագործման: Այս դեպքն առաջինը չէ, երբ կազմակերպությունը փորձում է իրեն լսելի դարձնել՝ արվեստի գործերին վնաս հասցնելու միջոցով: Դեռեւս հուլիսի 4-ին նույն պատկերասրահում, երկու ակտիվիստ տպագրված ապոկալիպտիկ իլյուստրացիայով փակում են Ջոն Կոնստեբլի «Խոտի սայլ» կտավը, իսկ ձեռքերը սոսնձում նկարի շրջանակին: Երկու երիտասարդներին ձերբակալում են, իսկ նկարն ուղարկում են վերականգնման: Հաջորդ օրը՝ հուլիսի 5-ին, Նկարիչների թագավորական ակադեմիայում մի խումբ ակտիվիստներ իրենց սոսնձում են Լեոնարդո Դա Վինչիի խորհրդավոր ընթրիքի պատկերին, իսկ նկարի ներքեւում թողնում են «No New Oil» (Ո՛չ նոր նավթին) գրությունը:
Բարեբախտաբար, Վան Գոգի կտավը պաշտպանված է եղել ապակիով, վնասվել է միայն նկարի շրջանակը, եւ հաջորդ օրն իսկ նկարը կրկին դրվել է ցուցադրության: Ակտիվիստները ձերբակալվել են:
Հետաքրքրական է՝ ի՞նչ են մտածում թանգարանի աշխատակիցները եւ ինչո՞ւ մինչ օրս միջոցներ չեն ձեռնարկել նմանատիպ միջադեպերը կանխելու համար: Մյուս կողմից էլ, թվում է, թե ակտիվիստները չեն ցանկանում վնասել հենց արվեստի գործերը (դժվար թե այս նախաձեռնությունը կազմակերպածները չիմանային, որ նկարը պաշտպանված է ապակե շերտով), նրանք փորձում են հասարակության ուշադրությունը գրավել նմանատիպ ծայրահեղ քայլերով: Հատկանշական է նաեւ, որ այս կազմակերպությունը նմանատիպ ակցիաները հիմնականում իրականացնում է երիտասարդների միջոցով: Այդ երիտասարդներից քանի՞սն է հասկանում՝ ի՛նչ է անում կամ ինչի՛ համար: Նրանցից քանի՞սն է իր արածին լուրջ հաշվետվություն տալիս:
Այս հոդվածի նպատակն էլ ոչ թե այս միջադեպի լուսաբանումն է, այլ ազգային եւ մշակութային արժեքների պաշտպանությունն ու պահպանումը: Այն, ինչ անում են այս դեռահասները, հակամշակույթի վառ օրինակ է, որի դրսեւորումները վերջին մի քանի տարում բավական շատացել են (ԱՄՆ-ում կոնֆեդերատ բանակի հրամանատարների արձանների տեղահանումը «Black Lives Matter» շարժման շրջանակներում): Եթե «Just Stop Oil» կազմակերպությունը պայքարում է վառելիքի արտադրման եւ շահագործման դեմ, ապա ինչո՞ւ է վնասում արվեստի գործերը, որոնք վառելիքի արտադրման կամ շահագործման հետ որեւէ կապ չունեն: Միգուցե ոչ թե «Վե՛րջ տվեք նավթին», այլ պարզապես՝ «Փրկե՛ք արվեստը»…
ՀՐԱՉՅԱ ԳԱԼՍՏՅԱՆ
Արվեստաբան, Ժամանակակից Արվեստի թանգարանի ավագ գիտաշխատող