Ալլա Վաց. արեւելյան եւ չինական պարերի վարպետուհին

ԵՐԵՎԱՆ-ԿԱՀԻՐԵ – Ալլա Բորիսովնա Վացըհայտնի ռուսական պարուհի եւ պարուսույց է: Ծնվել է 1985 թվականին, Երեւանում: Ութ տարեկանում ընտանիքի հետ տեղափոխվել է Սանկտ Պետերբուրգ, որտեղ ավարտել է դպրոցը: 2002-2007 թթ. ուսանել է Սանկտ Պետերբուրգի պետական   համալսարանի փիլիսոփայության ֆակուլտետի արեւելքի մշակութաբանության (չինագիտություն) բաժնում: 2011 թվականին լույս է տեսել նրա «Չինաստանի պարարվեստը. պատմություն եւ արդիականություն» մենագրությունը: 2012-ին պաշտպանել է թեկնածուական ատենախոսություն «Չինական պարարվեստի կրոնական եւ ծիսական ասպեկտները» թեմայով: Որպես պարուհի արժանացել է մի շարք մրցանակների միջազգային պարային փառատոներում (Մոսկվայի «Կահիրե միրաժ», Կահիրեի «Ահլան վա սահլան») եւ «Պետերբուրգի վիցե-միսս պորտապարուհի» տիտղոսին, որպես ժյուրիի անդամ մասնակցել է բազմաթիվ պարային մրցույթների մի շարք երկրներում: Չինաստանում կազմակերպել է «Կահիրեի աստղերի գավաթ» պարի փառատոնը: Իսկ արդեն երեք տարի է, ինչ Ալլան ապրում եւ աշխատում է Կահիրեում…
 

–Հարգելի՛ Ալլա, ինչպե՞ս կգնահատեք արեւելյան կանացի մենապարի ներկա վիճակը Ռուսաստանում:

-Ռուսաստանում արեւելյան պարերի հանրաճանաչության գագաթնակետը եղավ «Կլոն» հեռուստասերիալի թողարկումից հետո: Աղջիկների մի մեծ բազմություն, ես էլ նրանց մեջ, սկսեց զբաղվել արեւելյան պարով: Մի քանի տարի առաջ արեւելյան պարերի նկատմամբ հետաքրքրությունը սկսեց նվազել, իսկ կովիդի ժամանակ ճգնաժամ կար բոլոր պարաոճերում: Այժմ իրավիճակը սկսել է բարելավվել, եւ ուսանողների նոր հոսք կա:

–Ի դեպ, պարողներն այս պարն տարբեր կերպ են անվանում. ոմանք չեն ընդունում պորտապար բառը: Ի՞նչ տերմին եք օգտագործում դուք:

-Այո՛, ճիշտ եք: Ինքս օգտագործում եմ այս պարային ոճի ամենատարածված անվանումները՝ պորտապար, արեւելյան պար, անգլերեն belly dance…

–Դուք նաեւ չինական պարի մասնագետ եք, որով զբաղվել եք գործնականում…

-Չինական պարը քիչ եմ ուսումնասիրել, պարզապես՝ այդ ոճի մասին պատկերացում կազմելու համար: Մի քանի տարի առաջ գիրք գրեցի չինական պարի մասին, ուստի ինձ համար հետաքրքրական էր գործնականում սովորել այդ ոճի տարբեր բարդությունները: Ութ տարի ապրել, սովորել եւ աշխատել եմ Չինաստանում: Այդ ընթացքում ես այնտեղ հսկայական թվով դասընթացներ եւ վարպետության դասեր եմ անցկացրել, կազմակերպել եմ իմ սեփական փառատոնը եւ պարի դպրոցը: Իմ աշակերտներից շատերն արդեն բացել են իրենց դպրոցները: Հիմա ես պարբերաբար գնում եմ այնտեղ վարպետության դասերի:

–Աշխարհում հայկական արմատներով բազմաթիվ արեւելյան պարողներ կան: Նույնիսկ Եգիպտոսի այսօրվա ամենահայտնի արեւելյան պարուհին Սավինարն է՝ հայաստանցի Ծովինարը: Ձեր հայ գործընկերուհիներին երբեւէ հանդիպե՞լ եք:

-Այո՛, տարբեր մրցույթների եւ միջոցառումների ժամանակ հանդիպել եմ մեր աղջիկներին: Բոլորն էլ շատ գեղեցիկ եւ տաղանդավոր են: Եվ իրենց արտաքինի շնորհիվ մեր աղջիկները պարելիս միշտ ներդաշնակ ու գունեղ տեսք ունեն:

–Ա՛լլա, դուք ծնվել եք Երեւանում, ձեր մայրն Ասատրյան է: Իսկ չե՞ք հետաքրքրվել հայկական պարերով:

-Այո, մայրս հայ է, հարազատներիցս շատերը Հայաստանում են ապրում: Փորձում եմ հնարավորինս հաճախ գնալ այնտեղ, քանի որ շատ եմ սիրում Հայաստանը: Հայրս կիսով չափ սերբ է, կիսով չափ ուկրաինացի, բայց նույնպես ծնվել է Հայաստանում, այնտեղ է ավարտել դպրոցն ու ինստիտուտը: Ցավոք սրտի, հայկական պարերով չեմ զբաղվել, ճիշտն ասած՝ հնարավորություն չեմ ունեցել: Բայց միգուցե ապագայում դեռեւս կկարողանամ տիրապետել հայկական պարերին:

–Ի՞նչ եք հիշում երեւանյան ձեր մանկությունից:

-Ա՛հ, իմ հիշողությունները բազմազան են: Մանկությունս եղել է ԽՍՀՄ փլուզման ժամանակ ու դրանից հետո, երբ ջուր ու լույս չկար: Հիշում եմ, թե ինչպես էինք դույլերով ջուր կրում: Թե ինչպես վառարանը վառեցին հենց բնակարանի մեջ: Ինչպես էին մարդիկ ուրախանում ու բղավում, երբ մի երկու ժամով լույսերը վառվում էին: Միեւնույն ժամանակ, սրանք ընտանիքի եւ ընկերների միասնության հիշողություններ են: Երբ բոլոր հարեւանները հավաքվում էին «Սանտա Բարբարա» սերիալը դիտելու: Ի՜նչ ուրախ էինք նշում բոլոր ընտանեկան տոները: Բոլորը շատ էին ծիծաղում եւ երբեք չէին կորցնում լավատեսությունը՝ անկախ ամեն ինչից:

–Կահիրեում հայ համայնք կա. շփվե՞լ եք նրանց հետ:

-Ցավոք՝ ո՛չ, կապ չեմ ունեցել, միայն այցելել եմ Կահիրեի հայկական եկեղեցին: Բայց տեղյակ եմ, որ այստեղ մեծ համայնք եւ նույնիսկ հայկական դպրոց կա:

–Շնորհակալ եմ ձեր պատասխանների համար, եւ հուսով եմ, որ մոտ ապագայում ելույթ կունենաք ձեր ծննդավայրում:

-Ես էլ շատ շնորհակալ եմ ձեր հարցերի համար ու նույնպես հուսով եմ շուտով հանդիպել մեր հայրենիքում…

ԱՐԾՎԻ ԲԱԽՉԻՆՅԱՆ