Ապրեցեք երկար
Անգլիացի դրամատուրգ, Նոբելյան մրցանակի դափնեկիր Բեռնարդ Շոուն ծերանալը համարել է երկարակեցության միակ միջոցը եւ ապրել է 95 տարի:
Որդուն ուղղված իրանցի ծնողի ամենաջերմ խոսքը «ծերանա՜ս, որդիս» մաղթանքն է, որը ոչ բառացի նշանակում է «երկա՜ր ապրես»:
Իսկ նրանք, ովքեր կառչած են մնում երիտասարդությանն ու չեն կարողանում հաղթահարել տարիքային անցումը, ամեն անգամ հայելուն նայելիս հոգեցունց ապրումներ են ունենում:
Պետք չէ ծերանալու համար ցնցվել ու կառչած մնալ երիտասարդության փեշերից: Ահա եւ պատճառներից մի քանիսը.
* Հայերենում երիտասարդ բառի հոմանիշը ջահելն է: Իսկ ջահելը փոխատու լեզվում նշանակում է «տգետ», «հիմար», «տկարամիտ»: Չէ՞ որ բառը փոխառություն է արաբերենից, որը պարսկերենի միջնորդությամբ է մեզ փոխանցվել: Նշանակում է, որ մենք ջահել՝ տկարամիտ ու հիմար լինելու համար հպարտանալու քիչ առիթներ ունենք:
* Ջահել բառին հաճախ ուղեկցում է «ջիվան» հոմանիշը, որը նույնպես փոխառություն է ժամանակակից պարսկերենից: Բայց հայերենում ունենք նաեւ «ջիվան» բառի հնդեվրոպական ազգակիցը, որը հայերենում ստացել է ԱՎԱՆԱԿ ձեւը: Պատանի եւ երիտասարդ իմաստով ռուսերեն՝ þվՏՔՈ, անգլերեն՝ young, գերմաներեն՝ jung, ֆրանսերեն` jeune, ժամանակակից պարսկերեն՝ javan բառերն ազգակից են եւ առաջացել են միեւնույն հնդեվրոպական նախալեզվից: Իսկ ԱՎԱՆԱԿՆ էլ հնդեվրոպական նախալեզվից պահլավերենին անցած *yav nak բառից է «հայկականացվել»:
Ճիշտ է, ավանակը հայտնի է իր տոկունությամբ ու աշխատասիրությամբ, բայց միեւոնույն է՝ ավանակ կոչվելու համար էլ հպարտանքի պատճառներ քիչ կան:
* Երիտասարդ տարիքին ձգտող պատանուն հայերենով հաճախ «մատաղ» են ասում: Հայերենում զոհ մատուցելու կենդանուն էլ են «մատաղ» անվանում: Ինքներդ որոշեք՝ ծերանա՞լն է լավ, թե՞ մատաղացու կենդանի լինելը:
* Հայերենում երբեմն չամուսնացած երիտասարդին տղա էլ են անվանում: Կհիասթափվեք, եթե իմանաք, որ ասորերենից փոխառված ՏՂԱՅ բառը, մյուս սեմական լեզուներում ունի «գառնուկ», «ուլ», «եղնիկի ծագ» ե «այծ» իմաստները:
* Խորհրդային տարիներից հայկական բանակում պահպանված ժարգոնային մալադոյ (ՎՏսՏՊՏռ) բառը, որ հակադրվում է «ստարիկ» ու «դեմբել» բառերին, օգտագործվում է ծառայության ժամանակ ստորադասի ծանր բեռն ուսերին կրող երիտասարդի համար:
Ի դեպ, ռուսերեն այդ ածականը միայն շնչավորների համար նախատեսված չէ: Դրանով կա ռուսերեն մեկ այլ բառակապակցություն, որն օգտագործվում է նորաճ՝ թարմ կարտոֆիլի համար՝ ՎՏսՏՊՈÿ ՍՈՐՑՏՔՍՈ, բառացի՝ «երիտասարդ կարտոֆիլ»: Ես անձամբ չէի ցանկանա ո՛չ բանակում դեմբելի հետ քաշքշուկի մեջ մտնող մալադոյի կարգավիճակում լինել, ո՛չ էլ կարտոֆիլի նման արժանանայի ՎՏսՏՊՏռ ածականին:
* Թվում է, պահլավերենից փոխառված երիտասարդ բառն անխոցելի է, ու պատվով կարելի է այդ ածականին տեր դառնալով՝ հպարտության պահեր ապրել: Այո, կարելի էր: Բայց այն պահից, երբ հայ պատմագրության մեջ սկսեց շրջանառվել «երիտթուրքեր» եզրույթը, երիտասարդ բառն էլ արժեզրկվեց:
Այո, ծերանալը երկարակեցության ամենաճիշտ միջոցն է: Ապրեցեք երկար:
ԳՐԻԳՈՐ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ