Հոկտեմբերի 17-ին Թեհրանի ազգային թանգարանում բացվեց մի ցուցահանդես նշանավորելու համար Հայաստան-Իրան պատմական եւ մշակութային կապերըՙ սկսած հնագույն ժամանակներից: «Իրան եւ Հայաստան: Հիշողությունների տիրույթում» խորագրով ցուցահանդեսը բաց է լինելու մինչեւ 2018 թվի հունվարի 17: Ներկայացված են Հայաստանից 100 եւ Իրանից 200 ցուցանմուշներ:
Հնագիտական պեղումները երկու երկրների միջեւ սերտ հարաբերությունների 5000 տարվա պատմություն են հայտնաբերել: Ներկա ցուցահանդեսը հիմնականում ներկայացնում է բրոնզե եւ երկաթե դարերը, երբ ուրարտական քաղաքակրթությունը ծաղկում էր Վանա լճի շրջակայքում:
Հայաստանի մշակույթի նախարար Արմեն Ամիրյանն ու Իրանի մշակութային ժառանգության տնօրեն Ալի Ասկյար Մունեսանը միասին կտրեցին ցուցահանդեսի բացումը ազդարարող ժապավենը: Այդ առթիվ Մունեսանը համառոտ շարադրեց Իրանի որդեգրած քաղաքականությունն իր հարեւանների նկատմամբ, ասելովՙ «Մշակութային դիվանագիտության միջոցով Իրանի կառավարությունը առաջ է տանում խաղաղության եւ բարեկամության առաքելությունը»:
Երկու երկրների հարաբերությունները դարեր շարունակ առավելաբար բարեկամական են եղել, բացի, գուցե, Վարդանանց պատերազմի (մ.թ. 451) ընթացքում, երբ հայերը կռվեցին պահպանելու համար իրենց նոր, քրիստոնեական հավատքը: Իրանի Շահի իշխանության օրերին, տեղի հայկական համայնքը վայելում էր առանձնաշնորհյալ արտոնություններ եւ դրա արդյունքում զգալիորեն բարգավաճեց: Հակառակ Իրանը վատաբանելու ազդեցիկ լրատվամիջոցների ջանքերին հայերը մնացին հարգված փոքրամասնություն այնտեղ, եւ Իրանի կառավարությունը հատուկ հոգատարություն ցուցաբերեց հայկական հուշարձաններին, եկեղեցիներին եւ հաստատություններին, բնավ չնմանվելով հարեւան Թուրքիային:
Հայաստանի եւ Իրանի միջեւ հարաբերությունների ամենանշանակալի ժամանակաշրջանը, գուցե, Պարսկաստանի Սեֆեւյան հարստության հզորագույն կառավարիչ Շահ Աբբասի (1571-1629) իշխանության օրոք էր: Իրանը շատ պատերազմներ է մղել Օսմանյան կայսրության դեմ եւ Հայաստանը ստիպված է եղել մեկ սրա, մեկ մյուսի տիրապետության տակ հայտնվել: 1604-ին Շահ Աբբասը բռնի նոր Ջուղա է գաղթեցրել 250-300 հազար հայերի: Այսօր դժվար է ասել, թե այդ վերաբնակեցումը հայերի ստեղծագործական ունակությունների հանդեպ նրա ունեցած հիացմունքի՞ արդյունքն էր, թե՞ իրենից ավելի ուժեղ Օսմանյան ուժերին ոչնչացնելու քաղաքականության, մանավանդ որ հայերի մեծ մասը զոհվեց Արաքս գետն անցնելու ճանապարհին: Նրա գործադրած միջոցները բնութագրում են մի իշխանավորի, ով իր հորը բանտարկել տվեց, եւ սպանեց իր հարազատ որդուն:
Իրենց նոր, պարսկական բնակավայրում հայերը վայելում էին առանձնաշնորհյալ կարգավիճակ: Պահպանում էին իրենց քաղաքագլուխներին, դատավորներին եւ ընդարձակում առեւտրի սահմանները ինչպես երկրում, այնպես էլ երկրից դուրս, հասցնելով այն մինչեւ Հեռավոր Արեւելք ու Եվրոպա:
Մեր ժամանակներում անհրաժեշտությունից ելնելով է, որ Հայաստանն առավելաբար ապավինում է Իրանին, նկատի ունենալով Վրաստանի լուռ համաձայնության ներքո Թուրքիայի եւ Ադրբեջանի շրջափակումները: Դա միաժամանակ ռիսկոտ հարաբերություն է, քանի որ Իրանը միջազգային պատժամիջոցների տակ էր գտնվում եւ այդ պատճառով էլ երկու երկրների միջեւ առեւտրաշրջանառությունը դանդաղ էր առաջ գնում: Այդ պատժամիջոցների մասնակի վերացումից հետո, 11 տոկոսով ավելացան Հայաստանի արտահանումները Իրան, 2017-ի հունվար-օգոստոս ամիսներին հասնելով 54.8 միլիոն դոլարի:
Հայաստանի վարչապետ Կարեն Կարապետյանը վերջերս Թեհրան այցելեց ստորագրելու մի շարք համաձայնագրեր էլեկտրականության, գազի, գյուղատնտեսության, վերամշակված արդյունաբերության, տրանսպորտի, գիտության եւ մշակույթի բնագավառներում: Իրանյան գազը, մասնավորապես, թույլ է տալու Հայաստանին այլընտրանքային տարբերակ ունենալ եւ չպարտավորվել օգտվելու միայն մեկ, ռուսական գազի աղբյուրներից, որոնք անցնում են ոչ այնքան բարեկամական Վրաստանի տարածքով:
Կարապետյանի հետ համատեղ անցկացված մամուլի խորհրդակցության ժամանակ Իրանի առաջին փոխնախագահ Իսհակ Ջահանգիրին շեշտը դրեց խոչընդոտները վերացնելու վրա, որպեսզի կարելի լինի ավելի սերտ տնտեսական հարաբերություններ մշակել եւ օգտվել Եվրոմիությունից բացի ԵԱՏՄ-ի հետ Հայաստանի ունեցած կապերից:
Վերջին շրջանում հայաստանաբնակները շատ էին դժգոհում, որ երկիրն այնքան էլ չօգտվեց ԵԱՏՄ-ին անդամակցելով: Այժմ, տարածաշրջանային զարգացումների կոնտեքստում, այդ անդամակցության նշանակությունը առավել բարձրանալու է ԵԱՏՄ-ի հետ Իրանի համաձայնության կնքումով: Հարաբերությունների նման զարգացումը հավանաբար կհակազդի Հայաստանին ինչպես տնտեսապես, այնպես էլ քաղաքականապես մեկուսացնելու Թուրքիայի, Ադրբեջանի եւ Վրաստանի ջանքերին:
Իրանը հավասարակշռված հարաբերություններ է պահպանում Հայաստանի եւ Ադրբեջանի հետ, միշտ պաշտպանելով Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտությանը խաղաղ լուծում գտնելու տարբերակը, քանի որ լիամասշտաբ պատերազմի պարագայում հակամարտությունը Իրան էլ կարող է ներթափանցել: Տարածաշրջանի խաղաղության մտահոգությունից բացի, վախ կա, որ Իրանի ազերիաբնակ շրջաններում կարող են խլրտումներ առաջանան: Իրանի 80 միլիոն բնակչությունը միատարր չէ: 9 միլիոն իրանցի ազերիներ են ապրում երկրի հյուսիսում գտնվող նահանգում, որի նկատմամբ ժամանակին պահանջներ էր ներկայացրել ազերի նախկին նախագահ Աբուլֆազ Էլչիբեյը :
Իրանի վերաբերյալ նեոկոնների (նոր պահպանողականների) ծրագրերում, իրանական Ատրպատականը համարվում է էթնիկական սխալ վայրում տեղակայված, որը հնարավոր թշնամիների համար կարող է խլրտումներ հրահրելու հարմար վայր լինել: Իրանի ղեկավարները միաժամանակ մտահոգ են հարեւան Ադրբեջանում Իսրայելի ծավալած ծրագրերի ու գործունեությունների կապակցությամբ:
Իրանի միջուկային համաձայնագրի կնքումով կարծես համեմատական խաղաղություն է հաստատված տարածաշրջանում: Բայց անկանխատեսելի նախագահ Թրամփը սպառնում է միակողմանիորեն չեղյալ համարել համաձայնագիրը, հակառակ որ դրա տակ ստորագրել են նաեւ Ռուսաստանն ու Եվրոպան: Նախագահ Թրամփը այդ համաձայնագիրը վատ գործարք է համարում, չնայած ապացույցներ չկա, որ Իրանը թերանում է կատարել իր ստանձնած պարտավորությունները:
Թրամփը շտապ ծլկեց նաեւ Փարիզում կայացած կլիմայի համաձայնագրից, որի տակ ստորագրած միջազգային մյուս պետությունները հավատարիմ են մնում դրան: Ամերիկայի նախագահը անտեսում է բոլորին եւ կարող է ինքնակամ որոշումներ կայացնել:
Բայց կարծես տարաձայնություններ կան նրա վարչակազմում: Նրա հետ համաձայն չեն պետքարտուղար Ռեքս Թիլերսոնն ու պաշտպանության քարտուղար Ջեյմս Մաթիսը : Նաեւ Եվրոմիության արտաքին գործերի հանձնակատար Ֆրեդերիկա Մոգերինին , ով շրջանցելով Սպիտակ տունը կոնգրեսին է դիմել համաձայնագիրը ուժի մեջ թողնելու խնդրանքով:
Եթե Մ. Նահանգների վարչակազմը միաձայն որոշի չեղյալ համարել համաձայնագիրը, ապա ոչ միայն անկայունություն է տիրելու տարածաշրջանում, այլեւ շատ ավելի լուրջ հետեւանքներ է ունենալու ամբողջ աշխարհում:
Երբ պատժամիջոցները ուժի մեջ էին, պետքարտուղարությունը հանդուրժում էր Հայաստանի հարաբերություններն Իրանի հետ, ըմբռնելով, որ այդ երկիրը Հայաստանի միակ հնարավոր կապն է արտաքին աշխարհի շուկաների հետ:
Անկարգությունների վերսկսման պարագայում Հայաստանը կարող է դեռեւս ապահով զգալ իրեն, բայց բիզնեսի բնագավառում նրա գործառույթները կսահմանափակվեն եւ տնտեսությունն էլ բնականաբար կտուժի:
Իրանը հիմնաժայռ է հանդիսանում Հայաստանի կայունության համար: Որեւէ ճնշում նրա վրա անմիջականորեն վնասելու է Հայաստանին սահմանափակելով նրա մուտքը համաշխարհային շուկա եւ խոչընդոտելով տնտեսական զարգացման հեռանկարները:
Թարգմ. Հ. ԾՈՒԼԻԿՅԱՆԸ, (The Armenian Mirror-Spectator)