ԴԱՎԱՃԱՆՈՒԹՅՈՒՆ
Չի կարելի դավաճանել հայրենիքին, ծնողներին, կողակցին, հարազատին, հարեւանին, ընկերոջը: Չի կարելի դավաճանել սեփական սկզբունքներին:
Մենք՝ հայերս հայրենիքի ու կողակցի նկատմամբ ուխտադրժության իմաստն արտահայտելու համար հավասարապես օգտագործում ենք ԴԱՎԱՃԱՆՈՒԹՅՈՒՆ բառը՝ կարեւորելով ընտանիքի հանդեպ մեր ընդգծված հավատարմությունն ու այն նույնացնում հայրենիքի հետ: Երեւույթի հանդեպ այլ մոտեցում ունեն ուրիշ ազգերը:
Տեղին է նաեւ հիշել հայերենի բառապաշարում «դավաճանություն» արտահայտությունից բացի «մահիճը պղծել» դարձվածքը: Իսկ մենք լավ գիտենք, որ «պղծել» բայը կիրառելի է հիմնականում սրբությունների պարագայում, որից էլ մեզ հայտնի է «սրբապղծություն» բառը: Դրանով հայն ուզում է ասել, որ կողակցին դավաճանելը սրբապղծություն է:
Օրինակ, ռուսները մի տեսակ «թեթեւ» են նայում ամուսնական անհավատարմությանն ու գերադասում ամուսնականին վերաբերողը ինչ-որ ձեւով տարբերակել հայրենիքին դավաճանելու բառիմաստից: Այդ պատճառով էլ ռուսները կողակցին դավաճանելու () եւ ինչ-որ բան փոխելու () իմաստներն արտահայտող բառերի հիմքում դնում են նույն (փոխել) արմատը: Եվ դրանով ուզում են ասել, որ կողակցին դավաճանելու եւ նրան «փոխելու» միջեւ տարբերությունն այնքան էլ մեծ չէ:
Ամուսնական դավաճանության իմաստը Չինաստանում արտահայտվում է մեկ այլ կերպ՝ «մեջքից հարվածել» բառակապակցությամբ: Կորեացիները, թերեւս այն պատճառով, որ միմյանց շատ նման են, ամուսնական անհավատարմությունն արտահայտում են «շփոթել» բառիմաստով: Թուրքերը նույն իմաստը փոխանցելու նպատակով դիմում են արաբերենի օգնությանը, օգտագործելով երկու բառ՝ hyanet (դավաճանություն) եւ ihanet (վիրավորանք) ձեւերը:
Սակայն, դավաճանություն բառը մեզանում վերջնականապես ստուգաբանված չէ: Վիճելի է ԴԱՒԱՃԱՆ բառի ԴԱՒ մասնիկի բնիկ հնդեվրոպական ծագման մասին վարկածը, քանի որ հենց ԴԱՒԱՃԱՆ բաղադրությունը վկայում է դրա փոխառյալ լինելու փաստի մասին: Աճառյանը չի բացառում, որ ԴԱՒ մասնիկը փոխառյալ է իրանական աղբյուրից, սակայն դրա հետքերը չի գտնում ո՛չ պարսկերենում, ո՛չ էլ պահլավերենում:
Եթե մենք պարսկերենի տարածման տիրույթը մի քիչ էլ ընդլայնենք ու հատենք Աֆղանստանի սահմանը, ապա ԴԱՐԻ լեզվում կգտնենք «հայհոյել» եւ «վիրավորել» իմաստներով dav-zadan հարադիր բայը, որն իմաստով մոտ է հայերեն ԴԱՎԱՃԱՆ բառին:
ԳՐԻԳՈՐ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ